در سال ۱۳۴۱، کنگو که در آن زمان مستعمره بلژیک بود، به استقلال رسید. بلافاصله پس از استقلال، کشور دچار بحران داخلی شد و دو جناح رقیب، موسوم به "کنگو-لئوپولدویل" و "کنگو-برازاویل"، برای کنترل کشور با یکدیگر به جنگ پرداختند.
در این میان، سازمان ملل متحد برای جلوگیری از فروپاشی کنگو و تأمین یکپارچگی آن، تصمیم به اعزام صلح‌بانان به این کشور گرفت. ایران نیز به عنوان یکی از اعضای سازمان ملل متحد، در این اقدام مشارکت کرد.
در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۴۱، یک هواپیمای سی-۱۳۰ نیروی هوایی ایران با حامل ۷۰ تن تجهیزات و ۸۰ نفر صلح‌بان ایرانی، وارد کنگو شد. این صلح‌بانان در شهرهای مختلف کنگو مستقر شدند و به حفظ صلح و امنیت در این کشور کمک کردند.
نیروی هوایی ایران در تأمین یکپارچگی کنگو نقش مهمی ایفا کرد. حضور صلح‌بانان ایرانی در کنگو، به تثبیت وضعیت سیاسی این کشور کمک کرد و از فروپاشی آن جلوگیری نمود.
در ادامه، به برخی از اقدامات نیروی هوایی ایران در کنگو اشاره می‌شود:

انتقال تجهیزات و صلح‌بانان ایرانی به کنگو
تأمین امنیت فرودگاه‌ها و مراکز حساس در کنگو
پشتیبانی هوایی از عملیات صلح‌بانان
حمل و نقل کمک‌های بشردوستانه به مناطق آسیب‌دیده

مشارکت نیروی هوایی ایران در کنگو، نشان‌دهنده روحیه صلح‌طلبی و انسان‌دوستانه جمهوری اسلامی ایران است. این مشارکت، علاوه بر تأمین یکپارچگی کنگو، به تقویت روابط ایران با کشورهای آفریقایی نیز کمک کرد.