محمدعلی‌شاه (۱ تیر ۱۲۵۱ – ۱۶ فروردین ۱۳۰۴) ششمین پادشاه از دودمان قاجار بود. او در ۲۸ دی ۱۲۸۵ خورشیدی به سلطنت رسید و تا ۲۵ تیر ۱۲۸۸ خورشیدی که مجبور به برکناری شد، حکومت کرد. محمدعلی‌شاه از مخالفان مشروطه بود که مجلس شورای ملی را به توپ بست و آزادی‌خواهان را به قتل رساند. (ویکی پدیا)

محمدعلی‌شاه قاجار، ششمین پادشاه از دودمان قاجار بود که از سال ۱۲۸۵ تا ۱۲۸۸ خورشیدی بر ایران حکومت کرد. وی از مخالفان مشروطه بود و در ۱۲۸۸ خورشیدی، مجلس شورای ملی را به توپ بست و دوره استبداد صغیر را آغاز کرد.

محمدعلی‌شاه در ۱ تیر ۱۲۵۱ خورشیدی در تبریز به دنیا آمد. پدرش مظفرالدین‌شاه و مادرش تاج‌الملوک، دختر امیرکبیر بود. محمدعلی‌شاه در جوانی به تحصیل زبان‌های خارجی و علوم نظامی پرداخت. او پس از ترور ناصرالدین‌شاه در سال ۱۲۷۵ خورشیدی، والی آذربایجان شد.

در سال ۱۲۸۵ خورشیدی، مظفرالدین‌شاه دستور تشکیل مجلس شورای ملی را صادر کرد. محمدعلی‌شاه که از مشروطه‌خواهان خشنود نبود، در پی فرصتی برای براندازی مشروطه بود.

در سال ۱۲۸۸ خورشیدی، محمدعلی‌شاه با حمایت روسیه، به مجلس شورای ملی حمله کرد و آن را به توپ بست. این اقدام محمدعلی‌شاه، خشم مردم ایران را برانگیخت و به قیام‌های مردمی در سراسر کشور منجر شد.

سرانجام، در سال ۱۲۸۸ خورشیدی، محمدعلی‌شاه مجبور به ترک ایران شد و احمدشاه، پسرش، به جای او بر تخت سلطنت نشست. محمدعلی‌شاه پس از چند سال تبعید در ایتالیا درگذشت و در کربلا به خاک سپرده شد.

محمدعلی‌شاه قاجار، شخصیتی منزوی و خودرأی بود. او از مشروطه‌خواهان و آزادی‌خواهان متنفر بود و می‌خواست قدرت مطلق را در دست خود داشته باشد. حمله او به مجلس شورای ملی، یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخ ایران در دوره معاصر است.