تسخیر اسپانیا
اسپانیا یکی از متحدان قدیمی فرانسه بود و در جنگ‌های فرانسه علیه سایر قدرت‌های اروپایی، از جمله بریتانیا، اتریش و روسیه، به فرانسه کمک کرده بود. ناپلئون در سال ۱۸۰۷ تصمیم گرفت اسپانیا را ضمیمه امپراتوری فرانسه کند. این تصمیم با مخالفت شدید مردم اسپانیا مواجه شد و به آغاز جنگ‌های شبه‌جزیره ایبری منجر شد.
این جنگ هفت سال به طول انجامید و در نهایت با شکست فرانسه و خروج ناپلئون از اسپانیا در سال ۱۸۱۴ پایان یافت. این جنگ خسارات سنگینی به ارتش فرانسه وارد کرد و باعث شد بیش از ۳۰۰ هزار سرباز فرانسوی کشته یا زخمی شوند.
محاصرهٔ بریتانیا
ناپلئون در سال ۱۸۰۶ تصمیم گرفت بریتانیا را از طریق محاصره دریایی محاصره کند. این محاصره قرار بود تجارت بریتانیا را با سایر کشورها قطع کند و باعث شود اقتصاد بریتانیا فلج شود.
این محاصره تا سال ۱۸۱۲ ادامه داشت، اما هرگز به هدف خود نرسید. بریتانیا توانست به لطف نیروی دریایی قدرتمند خود، محاصره را بشکند و تجارت خود را با سایر کشورها ادامه دهد.
لشکرکشی به روسیه
ناپلئون در سال ۱۸۱۲ تصمیم گرفت روسیه را فتح کند. این تصمیم با شکست سنگین فرانسه در نبرد مسکو مواجه شد.
ارتش فرانسه در طول این لشکرکشی بیش از نیم میلیون سرباز خود را از دست داد و ناپلئون مجبور شد با سربازان باقیمانده خود به فرانسه عقب‌نشینی کند. این شکست باعث شد قدرت ناپلئون به شدت کاهش یابد و زمینه سقوط او را فراهم کند.
این سه اشتباه بزرگ ناپلئون، در نهایت منجر به سقوط او و پایان امپراتوری فرانسه شد.