در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۳۱، نقطه عطفی در تاریخ صنعت شیلات ایران رقم خورد. در این روز، پس از مخالفت دکتر محمد مصدق، نخست وزیر وقت، با قرارداد ۲۵ ساله "شرکت مختلط ایران و شوروی" برای صید آبزیان در دریای خزر، مجلس شورای ملی با تصویب قانونی، تاسیس شیلات ملی ایران را به عنوان یک گام مهم در جهت استقلال و خودکفایی کشور در این زمینه، به تصویب رساند.

این اتفاق، پس از ۱۵۰ سال واگذاری امتیاز صید آبزیان دریای خزر به روسیه و شوروی، نقطه پایانی بر سلطه خارجی در این صنعت حیاتی بود. تاسیس شیلات ملی ایران، نه تنها گامی مهم در جهت حفظ منافع ملی و حراست از منابع طبیعی کشور به حساب می‌آمد، بلکه فرصتی برای توسعه و پیشرفت صنعت شیلات در شمال ایران فراهم کرد.

با ملی شدن شیلات، امکان بهره‌برداری اصولی و پایدار از ذخایر آبزیان دریای خزر به طور مستقیم در اختیار ایران قرار گرفت و زمینه برای سرمایه‌گذاری و نوآوری در این صنعت فراهم شد. همچنین، این اتفاق به ارتقای سطح معیشت و رفاه صیادان شمال کشور کمک کرد و فرصت‌های شغلی جدیدی در این منطقه ایجاد کرد.

تاثیر تاسیس شیلات ملی ایران تا به امروز نیز ادامه داشته است. این صنعت در حال حاضر به عنوان یکی از بخش‌های مهم اقتصادی در شمال کشور شناخته می‌شود و نقش قابل توجهی در تامین نیازهای غذایی و پروتئینی جامعه ایفا می‌کند.

علاوه بر این، شیلات ملی ایران در زمینه‌های مختلفی مانند تحقیقات علمی، آموزش و پرورش، و توسعه پایدار فعالیت‌های چشمگیری داشته است و به عنوان یک الگوی موفق در منطقه شناخته می‌شود.

در مجموع، تاسیس شیلات ملی ایران در ۱۲ بهمن ۱۳۳۱، به عنوان یک نقطه عطف تاریخی، گامی مهم در جهت استقلال، خودکفایی و توسعه صنعت شیلات در شمال ایران بود و تاثیرات مثبت و ماندگاری بر اقتصاد، معیشت و رفاه مردم این منطقه برجای گذاشت.