گزارش قرن: 2000 1900
شنبه 2 تير ,1375 22 ژوئن ,1996 سال چهارم , شماره 999
پرواز برادران رايت با ماشين تازه پرنده
20 سپتامبر 1904 برادران رايت( Wright ) با مدل تازه هواپيمايي
كه ساخته اند و آن راپروازگر2 ( Flyer ) ناميده اند , پرواز آزمايشي
موفقيت آميزي انجام دادند.
اين ماشين جديدپرنده نسبت به اختراع قبلي آنها كاملتر و مجهزتر
است ومسايل متعدد پرواز با شگردهاي تازه اي در آن تقريبا حل شده
است . پروازگر 2 به قدرت 16 اسب و مجهز به دو بال و دو پروانه
است.
ويلبررايت كه اولين پروازآزمايشي را با ماشين پرنده جديد انجام
داد, كنده شدن آن را از زمين آسانتر يافت وهدايت هواپيما در فضا
نيزبهتر و كاملتر صورت گرفت. دوبرادر از موفقيت خود هيجان زده و
خشنودند و از اين كه راه آسمان را به روي بشر خاكي گشوده اند, احساس
فخر و غرور مي كنند. آنها تصميم دارند باز هم ماشينهاي پرنده قويتر و
كاملتر بسازند.
سومين مسابقات جهاني المپيك: قهرمانان آمريكايي مدالها را درو
كردندو يك مسابقه مسخره حذف شد!
29 اوت 1904
سومين دوره مسابقات جهاني المپيك كه در شهرسن لوئي آمريكا برگزار
مي شود, تا روزسوم سپتامبر آينده ادامه دارد,اما از هم اكنون
مشخص است كه ورزشكاران آمريكايي همه مدالهاي طلا را جز يكي تصاحب
كرده اند. يك پيروزي هم نصيب يك قهرمان انگليسي شده است. البته
پيروزيهاي آمريكاييها در رشته هاي گوناگون دووميداني است. يك قهرمان
پرش آمريكا به نام ري اوري در سه رشته پرش سه مدال طلا گرفت و يك
قهرمان آمريكايي سه مدال ديگر,جيمزلايتبادي بود كه در هر يك از
دوهاي 800 متر, 1500 متر و 3000 متر با رسيدن به مقام اول مدالهاي طلا
را يكي پس از ديگري به گردن آويخت. اروپائيان در مسابقات المپيك
سن لوئي موفقيت چشمگيري نداشتند و فقط شناگران آلماني خوش درخشيدند.
آنها مدالهاي طلاي شنا را در رشته هاي 880 يارد شناي آزاد, 1500 متر
كراول , 100 متر پشت و 400 مترقورباغه بدست آوردند. المپيك امسال در
سن لوئي , شور و هيجان المپيك پاريس را در سال 1900 نداشت . عده
قهرمانان شركت كننده در المپيك پاريس به 1066 نفر و از جمله 6 زن
بالغ شده بود كه از 20 كشور مختلف آمده بودند, در حالي كه المپيك
امسال سن لوئي صحنه رقابت 496 قهرمان بود و هيچ زني در ميان
ورزشكاران به چشم نمي خورد. تعداد كشورهاي شركت كننده نيز از 11 كشور
تجاوز نمي كرد. آنچه در اين مسابقات نسبتاتازگي داشت, يك مسابقه
عجيب و تا حدي مضحك به صورت پرش از مانع بود و به عنوان مانع تعدادي
بشكه هاي بزرگ به يك چوب افقي آويخته بودند. در عمل مشخص شد كه اين
مسابقه علاوه بر جنبه مسخره آميز آن كه با شئون المپيك وفق نمي دهد,
خطرناك هم هست و به همين جهت اولين بار برگزاري اين مسابقه, آخرين
بار هم خواهد بود, زيرا كميته برگزاري المپيك آنرا براي هميشه از
فهرست مسابقات حذف كرد!
شليك در تاريكي خطاي بزرگ فرمانده ناوگان جنگي روسيه
21 اكتبر 1904
ناوگان جنگي روسيه در درياي بالتيك كه براي جنگ با ژاپني ها عازم
خاور دور است, در شب بيستم اكتبر در درياي شمال به راه خود ادامه
مي داد كه نگهبانان شبح كشتيهايي را در فاصله دور مشاهده كردند و
بي درنگ جريان را به آگاهي درياسالاررجتسونسكي فرمانده ناوگان
رساندند. به گمان درياسالار و جمعي از افسران اين اشباح مي توانستند
تعدادي از ناوهاي ژاپني باشند كه براي يك حمله غافلگيرانه خود را به
اين منطقه رسانده اند. بنابر اين فرمان آماده باش به همه ناوهاي روسي
داده شد و يكي از آنها شروع به شليكهاي متوالي گلوله هاي توپ به سوي
اشباح كشتيهاي ژاپني احتمالي كرد.
مدتي گذشت و از مقابله جويي دشمن خبري نشد تا اينكه سپيده صبح دميد
و كاشف به عمل آمد كه نه قصد حمله غافلگيرانه اي در ميان بوده و نه
كشتيهاي ژاپني در منطقه ديده شده اند. در واقع آن اشباح فريبنده كه
درياسالار روسي را به هراس افكنده بود و به چنين خطاي فاحشي وا داشته
بود. چند كشتي ماهيگيري انگليسي بود كه شبانه به شكار نهنگ
مي پردازند و به محض شنيدن اولين صداي توپخانه كشتي جنگي روسي فرار
را برقرار ترجيح دادند!
يك زن كور, كر و لال از دانشگاه معتبر امريكا درجه دكترا گرفت
سپتامبر 1904
خانم هلن كلر(Keller Helen ) يك زن 24 ساله امريكايي كه از دو
سالگي كور و كر و لال شده است ,موفق به دريافت درجه دكترا از
رادكليف كالج يكي ازدانشگاههاي معتبر امريكا شد. او اين موفقيت
اعجاب آور را مديون تلاشهاي خستگي ناپذير حامي و استادش, خانم آن
سوليوان ميسي است كه در ساليان متمادي به وي ابتدا سخن گفتن از طريق
لمس, سپس نوشتن, تايپ كردن و دانشهاي مختلف آموخت و كمكش كرد تا به
دانشگاه راه يابد.
هلن كلر در سال 1902 در كتابي به عنوان ماجراي زندگي من گوشه هايي
از تلاشهاي خود واستادش را به رشته تحريركشيده است.
بلژيك در كنگو كميته بين المللي تحقيق تشكيل مي دهد
19 سپتامبر
كنسول انگليس در كنگواتهامات متعددي را به حكمرانان كنگو نسبت
مي دهد, ازجمله: كارهاي اجباري, داد وستد برده, رفتار خشونت آميز
نسبت به بوميان و. . .
در پي انتشار گزارش اين اتهامات, لوپولد دوم پادشاه بلژيك تصميم
گرفته است يك كميته بين المللي تحقيق در كنگو تشكيل دهد تا صحت و سقم
اتهامات كنسول انگليس روشن شود.
كميته كه از يك قاضي ارشدبلژيكي, يك حقوقدان ايتاليايي و يك
مقام بلندپايه قضايي سوئيسي تشكيل مي شود, از سپتامبر 1904 تا مارس
1905 در سرزمين كنگو مستقر خواهد بود و به نقاط مختلف آن سفر خواهد
كرد تا واقعيتها را كشف و بررسي كند و در يك گزارش كامل در معرض
داوري بين المللي قرار دهد.
بلژيك بسيار علاقه مند است كه حمايتش ازكنگو و دستگاه حكومتي آن ,
سياست استعماري وانمود نشود.
سپاهيان آلماني, شورشيان سياهپوست را سركوب كردند
11 اوت 1904 قبايل هرروس در آفريقاي جنوب غربي كه چندي پيش به
مهاجرنشين هاي آلماني حمله ور شده بودند, از سپاهيان اعزامي آلمان
شكست خوردند و تار و مار شدند.
همه بازماندگان اين جنگ اعم از مردان و زنان و كودكان ,تحت الحفظ
به بيابان برهوتي برده و رها شده اند. اين رفتارخشونت آميز واكنش
مقامات نظامي رايش در برابر شورشهاي متوالي و وحشيگريهاي
سياهپوستان منطقه است كه ابتدا در سال 1896 و سپس در اوايل سال جاري
ناگهان به قريه ها و خانه هاي آلمانيها يورش بردند و بعد از كشتار
وحشتناك دست به غارت و چپاول و آتش سوزي و تخريب زدند.
اكنون فرماندهان سپاه اعزامي رايش از بوميان زهرچشم مي گيرند, اما
تصور نمي رود كه با سركوب قبيله هرروس, اين مستعمره آلماني روي
آرامش ببيند, زيرا قبايل ستيزه جوي ديگري هم در منطقه حضور دارند
و در كمين فرصت مناسب براي ضربه زدن به مهاجران سفيدپوست هستند.
آنها نمي توانند حضور اين بيگانگان را در سرزمين خود تحمل كنند.
مرگ سازنده مجسمه آزادي 4 اكتبر 1904
فردريك اوگوست بار تولدي( .Bartholdi .A F ) مجسمه ساز نامي فرانسوي كه
آثار بديعي به سبك كلاسيك و غالبا در ابعاد عظيم پديد آورده است, در
70 سالگي در گذشت .
شهرت جهاني او بيشتر به خاطرساخت مجسمه معروف آزادي است كه در
مدخل بندر نيويورك قرار داده شده است و اعلاميه استقلال امريكا را در
يك دست و مشعل آزادي را در دست ديگر دارد. اين مشعل شبها روشن
مي شود.
مجسمه آزادي كه در امريكا به نام ميس ليبرتي شهرت دارد, در
كارگاهي در پاريس ساخته و پرداخته شد و در ساخت آن مهندس ايفل ,
سازنده برج ايفل پاريس , بابارتولدي همكار داشت . بلندي مجسمه 46
متر و وزن آن 225 تن است و پس از اتمام ساخت , آن را با كشتي به
امريكا بردند و در مدخل بندر نيويورك, روي سكوي عظيمي از گرانيت كه
هزينه اش از كمك هاي مردم امريكا تامين شده بود نصب كردند.
نظر شما