آیةا... بهجت در اواخر سال 1334 هجری قمری در خانواده ای دیندار و باتقوا در شهر مذهبی فومن واقع در استان گیلان به دنیا آمد.
پدرشان از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود و در ضمن اشتغال به کسب و کار، به رتق و فتق امور مردم می پرداخت و نیز اهل ادب بوده و اشعاری در مراثی اهل بیت علیهم السلام بویژه امام حسین(ع) می سرود.
ایشان در کودکی تحت تربیت چنین پدری پرورش یافت. از همان کودکی از بازیهای کودکانه پرهیز می کرد و آثار نبوغ و انوار ایمان در چهره اش نمایان و عشق فوق العاده به کسب علم و دانش در رفتارش جلوه گر بود.
تحصیلات ابتدایی را در مکتبخانه فومن به پایان برد و در همان شهر به تحصیل علوم دینی پرداخت و در سال 1348 هجری قمری در 14 سالگی وارد حوزه علمیه کربلا شد و پس از 4 سال استفاده از فیوضات سیدالشهدا و خواندن برخی کتابهای فقه و اصول در سال 1352 هجری قمری برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مشرف و بخشهای پایانی سطح را در محضر اساتید آن دیار به پایان رساند.
وی سپس از کلاس درس مرحوم آیةا... کمپانی بهره مند شد و در محضر آن علامه کبیر به تکمیل نظریات فقهی و اصولی خویش پرداخت و اشارات ابن سینا و اسفار ملاصدرا را نزد مرحوم آیة ا... سید حسن بادکوبه ای فرا گرفت.
ایشان در سال 1363 هجری قمری مطابق با سال 1324 هجری شمسی به ایران بازگشته و چند ماهی در موطن خود فومن اقامت گزید و موقع بازگشت به حوزه علمیه نجف به قصد زیارت حرم حضرت معصومه(س) و اطلاع از وضعیت حوزه علمیه قم وارد قم شد و پس از چند ماه توقف، خبر رحلت استادان بزرگ حوزه نجف را شنید و لذا تصمیم گرفت در شهر مقدس قم اقامت کند.
در این حوزه نیز از محضر آیات عظام حجت کوه کمره ای و بروجردی استفاده کرد. ایشان به واسطه شهرت گریزی غالباً در منزل تدریس می کرد و در این چند سال اخیر در مسجد به تدریس می پرداخت.
فقیه عالی مقام تشیع، در مجموع ایشان قریب به 60 سال به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال داشتند و فضلای گرانقدری از محضر پرفیضشان بهره بردند. سرانجام این فقیه عالیقدر و عارف روشن ضمیر در روز یکشنبه 22 جمادی الاول مصادف با 27 اردیبهشت ماه 1388 در شهر مقدس قم دار فانی را وداع گفت و در جوار کریمه اهل بیت(ع)، حضرت معصومه(س) آرام گرفت.
آیةا... بهجت، ویژگی های اخلاقی برجسته ای داشت؛ از جمله تقوا و خودسازی؛ آن بزرگوار در همه حال، عقربه زندگی و حیات خویش را به سوی خدا چرخانده و کوشیده بود تا پیوسته در حوزه جاذبه الهی قرار بگیرد تا حدی که درباره او گفته اند نمی شود گفت که ایشان آدم باتقوایی است، بلکه ایشان عین تقوا و مجسمه تقواست.
زندگی ساده او در خانه ای قدیمی و محقر در قم گواه صادق بر روح بزرگ و زاهدانه این پیر فرزانه بود. ارتباط استوار آیة ا... با خداوند، ذکرهای پی در پی به جای آوردن نوافل و شب زنده داری های کم نظیر ایشان بسیار عبرت انگیز است.
سالهای سال نماز جماعت ایشان از شورانگیزترین، باصفاترین و روح نوازترین نمازهای جماعت ایران اسلامی بود. در این نماز عالمان وارسته و خداجوی، بسیاری از طلاب تقواپیشه و دیگر قشرهای مردم شرکت می کردند و لذا مورد عنایت بزرگان بود.

منبع:  روزنامه  قدس ۱۳۸۹/۰۲/۱۶
نویسنده : سید جواد میر خلیلی