در سال ۱۲۷۸، مظفرالدین‌شاه قاجار در سفری که به فرانسه داشت، با وسیله‌ای عجیب و غریب به نام "شهر فرنگ" آشنا شد. این وسیله که جعبه‌ای جادویی به نظر می‌رسید، تصاویری از دنیای ناشناخته را به نمایش می‌گذاشت و توجه شاه قاجار را به خود جلب کرد.

شاه قاجار پس از بازگشت به ایران، دستور داد تا نمونه‌ای از این جعبه جادویی را برای دربار تهیه کنند. این جعبه که به "شهر فرنگ" معروف شد، به سرعت در بین درباریان محبوبیت پیدا کرد و ساعات سرگرم‌کننده‌ای را برای آنها رقم می‌زد.

اما داستان شهر فرنگ به دربار ختم نشد. آوازه این جعبه جادویی به گوش مردم تهران نیز رسید و آنها نیز مشتاقانه منتظر دیدن تصاویر دنیای ناشناخته از طریق این وسیله بودند.

نبود نمونه‌های خارجی از شهر فرنگ، فرصتی را برای استادان ایرانی فراهم کرد تا نمونه‌های مشابهی از این وسیله را بسازند. شهر فرنگ‌های ایرانی با استفاده از تصاویر و نقاشی‌های دسته‌بندی شده، تصاویری از کشورهای مختلف، عجایب جهان و حتی حیوانات را به نمایش می‌گذاشتند.

مردم با استقبال از این سوغات فرنگ، ساعات مفرغ خود را به تماشای تصاویر شهر فرنگ می‌گذراندند و از دیدن دنیای ناشناخته و شگفتی‌های آن لذت می‌بردند.

شهر فرنگ در آن زمان نقشی فراتر از یک وسیله سرگرم‌کننده داشت. این وسیله به نوعی پنجره‌ای به دنیای ناشناخته بود و به مردم ایران کمک می‌کرد تا با فرهنگ‌ها و تمدن‌های دیگر آشنا شوند.

امروزه، با وجود گسترش وسایل ارتباط جمعی و دسترسی آسان به اطلاعات، دیگر خبری از شهر فرنگ‌ها نیست. اما خاطره این جعبه جادویی و تصاویری که از دنیای ناشناخته به نمایش می‌گذاشت، هنوز در ذهن بسیاری از ایرانیان زنده است.

نکات قابل توجه:

• شهر فرنگ اولین وسیله‌ای بود که تصاویری از دنیای ناشناخته را به مردم ایران نشان می‌داد.
• این وسیله نقشی مهم در آشنایی مردم ایران با فرهنگ‌ها و تمدن‌های دیگر داشت.
• شهر فرنگ نمونه‌ای از تبادل فرهنگی بین ایران و غرب در دوره قاجار است.