تاریخ انتشارچهارشنبه ۱۵ فروردین ۱۳۸۶ - ۱۳:۳۴

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)،"اصغر شیرمحمدی" مولف "تعزیه نامه" ضمن بیان این نکته،‌ گفت:تعزیه در خانواده ما سالهاست که رونق دارد و از کودکی گوش ما با این نواها آشنا است.پدرم تعزیه گردان و معین البکاست و این نسخه‌های تعزیه را او از زمان‌های دور جمع آوری کرده است.

شیر محمدی که خود نیز تعزیه خوان است،ویژگی کتابش را در مشخص کردن دستگاه و گوشه‌های موسقی اشعار می داند و می‌افزاید:تعزیه خوانی یکی از آیین های عزاداری و سوگواری است که در آن غیر از شعر دستگاه‌های آواز ایرانی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد.هر کدام از شبیه‌ها در تعزیه در دستگاه خاصی می‌خوانند و این از پیش مشخص شده است.مثلا دو طفلان مسلم دشتی می‌خوانند یا امام حسین (ع) برخی مواقع بیات ترک و گاهی سه‌ گاه می خواند و این در تعزیه های مختلف متفاوت است به طوری که لحن و موسیقی در خدمت متن و متناسب با آن است. 

"تعزیه نامه"  شامل دو بخش است که دربخش اول آن به مفهوم تعزیه،ویژگی های موسیقایی تعزیه و راهنمای آوانگاری پرداخته و در بخش دوم متن چهار مجلس تعزیه،شهادت امام کاظم(ع)،شهادت مسلم ابن عقیل(ع)،شهادت حر(ع) و مجلس شهادت امام حسین(ع) آورده شده است. 


مقدمه کتاب به قلم دکتر "حمید عضدانلو" است که در بخشی از مقدمه می خوانیم:آنچه بیش از همه در مورد تعزیه و مراسم عزاداری مرا مجذوب می کند جنبه های نمایشی آن است که قدرت اقناع را دو چندان می کند.این قدرت را از دوران کودکی که در مراسم عزاداری دسته های سینه زنی محله های مختلف تهران شرکت می کردم به خوبی لمس کرده‌ام.