سیل‌های اخیر در ولایات شمالی افغانستان که هزاران خانه را ویران و صدها نفر را جان باخته یا بی‌خانمان کرده است، برای زنان این مناطق فاجعه‌ای مضاعف به بار آورده است. فقدان امکانات بهداشتی، از جمله توالت و حمام، و تابوهای فرهنگی پیرامون قاعدگی، زنان را در معرض خطرات جدی سلامتی و امنیتی قرار داده است.
گزارش‌ها حاکی از آن است که زنان در برخی از مناطق سیل‌زده، به دلیل کمبود امکانات بهداشتی، مجبورند تا پنهان شدن در تاریکی شب برای قضای حاجت صبر کنند. این امر خطرات متعددی را برای سلامتی و امنیت آنها به همراه دارد، از جمله:

بیماری: فقدان دسترسی به توالت و آب سالم، زنان را در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های منتقله از طریق آب مانند وبا و اسهال قرار می‌دهد.
ناامنی: زنان مجبور به رفتن به مکان‌های دور از دسترس برای قضای حاجت، در معرض خطر آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند.
تبعیض جنسی: کمبود امکانات بهداشتی برای زنان، تبعیض جنسی موجود را تشدید می‌کند و مانع از دستیابی آنها به کرامت و بهداشت اساسی می‌شود.

سازمان‌های بشردوستانه در حال تلاش برای رفع این بحران هستند. نجات کودکان از جمله سازمان‌هایی است که بر ساخت توالت و حمام در مناطق سیل‌زده تمرکز دارد. با این حال، این تلاش‌ها با توجه به وسعت فاجعه و نیاز فوری به اقدام، کافی نیست.
در این میان، زنان افغان با شجاعت و صبر در برابر این چالش‌های طاقت‌فرسا ایستادگی می‌کنند. آنها با یافتن راه‌حل‌های خلاقانه و حمایت از یکدیگر، برای حفظ سلامتی و کرامت خود در شرایطی که به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، تلاش می‌کنند.
جامعه جهانی باید با ارائه کمک‌های بشردوستانه فوری و پایدار، از جمله امکانات بهداشتی، آب آشامیدنی و خدمات آموزشی، به زنان افغانستان در این شرایط سخت یاری رساند. همچنین باید برای از بین بردن تابوهای فرهنگی پیرامون قاعدگی و ترویج برابری جنسی تلاش شود تا زنان افغانستان بتوانند در عزت و کرامت زندگی کنند.