کاوش‌های اخیر در غار قلعه‌کرد در استان قزوین، گامی مهم در جهت درک تاریخ سکونت انسان در فلات ایران برداشته است. باستان‌شناسان ایرانی و فرانسوی که در این محوطه باستانی کاوش می‌کردند، شواهدی از حضور انسان را کشف کرده‌اند که قدمت آن به بیش از 450 هزار سال پیش می‌رسد. این کشف، که در مجله "باستان‌شناسی پارینه‌سنگی" منتشر شده است، قدیمی‌ترین شواهد قطعی از حضور انسان در فلات ایران را به طور قابل توجهی به عقب می‌برد.

پیش از این، قدیمی‌ترین شواهد حضور انسان در ایران مربوط به حدود 80 هزار سال پیش بود. باستان‌شناسان معتقدند که یافته‌های جدید از غار قلعه‌کرد نشان‌دهنده مهاجرت انسان به این منطقه در دوران پارینه‌سنگی میانه است. این دوره از تاریخ بشر با تغییرات آب و هوایی قابل توجه، ظهور گونه‌های جدید جانوری و استفاده از ابزارهای سنگی پیچیده‌تر مشخص می‌شود.

کشف بقایای انسانی و جانوری در غار قلعه‌کرد، اطلاعات ارزشمندی در مورد نحوه زندگی انسان‌های اولیه در فلات ایران ارائه می‌دهد. این یافته‌ها شامل دندان‌های شیری انسان، ابزارهای سنگی، استخوان‌های حیوانات و بقایای گیاهان است. تجزیه و تحلیل این شواهد به باستان‌شناسان کمک می‌کند تا رژیم غذایی، رفتار و محیط زیست انسان‌های اولیه در این منطقه را بهتر درک کنند.

اهمیت این کشف نه تنها برای باستان‌شناسی ایران، بلکه برای درک تاریخ سکونت انسان در سراسر جهان نیز قابل توجه است. یافته‌های غار قلعه‌کرد نشان می‌دهد که انسان‌ها در دوران پارینه‌سنگی میانه در فلات ایران حضور داشته‌اند، که این امر با تصورات قبلی مبنی بر اینکه این منطقه تا اواخر این دوره خالی از سکنه بوده است، مغایرت دارد.

این کشف همچنین نشان می‌دهد که فلات ایران نقشی اساسی در مهاجرت انسان اولیه به آسیا و اروپا ایفا کرده است. مطالعات بیشتر در غار قلعه‌کرد و سایر محوطه‌های باستانی در ایران می‌تواند به باستان‌شناسان در ترسیم تصویری دقیق‌تر از سکونت انسان در این منطقه در دوران پارینه‌سنگی کمک کند.