مسجد میر بزرگ، نگینه‌ای از معماری ایرانی در شهر آمل، با گنبدی فیروزه‌ای و ایوانی باشکوه، حکایتی از دوران پر فراز و نشیب تاریخ را در دل خود جای داده است. این مسجد که به نام میر قوام الدین مرعشی، عارف نامدار قرن هفتم هجری قمری، نیز شناخته می‌شود، یادگاری از دوران شکوه معماری دوره ایلخانی و صفویان است.
سندی تصویری از گذر زمان:
عکس حاضر که توسط فریدریش زاره، شرق‌شناس آلمانی، در سال‌های بین 1895 تا 1900 میلادی، دوره قاجار، به ثبت رسیده است، تصویری از این بنای تاریخی را در آن دوران به تصویر می‌کشد. این عکس که با شماره 109011 در نگارستان اسناد ایران نگهداری می‌شود، سند ارزشمندی برای مطالعه و بررسی معماری این مسجد در گذر زمان به شمار می‌رود.
جزئیات معماری:
در این عکس، نمای بیرونی مسجد با تزئینات آجری ظریف و گنبد فیروزه‌ای رنگ آن به وضوح قابل مشاهده است. ایوان بلند و ورودی اصلی مسجد که با کاشی‌های رنگی مزین شده، بر شکوه و عظمت بنا می‌افزاید. حوض آبی رنگی که در مقابل ایوان قرار دارد، فضایی روح‌نواز و دلنشین به وجود آورده است. 
اهمیت تاریخی:
مسجد میر بزرگ، به عنوان یکی از قدیمی‌ترین مساجد شهر آمل، از نظر تاریخی و مذهبی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. این مسجد در طول قرون گذشته، محل برگزاری مراسم مذهبی و مکانی برای عبادت و دعا بوده است. 
میراثی فرهنگی:
مسجد میر بزرگ، به عنوان یکی از آثار ارزشمند معماری ایرانی، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. حفظ و نگهداری از این بنای تاریخی، وظیفه‌ای ملی بر دوش همه ماست تا این میراث گرانبها را برای نسل‌های آینده به یادگار بگذاریم.