یکی از بناهای تاریخی جالب اصفهان که در مجاورت میدان قدیم و مسجد جمعه قرار دارد مسجد علی است. مسجد علی یک بنای دوره سلجوقی می باشد که در عهد صفویه رو به انهدام و ویرانی نهاده و در دوره شاه اسماعیل اول صفوی به وسیله (میرزا کمال الدین شاه حسین اصفهانی) که نام او در کتیبه اصلی سردر مسجد آمده و از رجال دولت شاه اسماعیل بوده و عنوان (وکیل السلطنه و اعتمادالدوله) داشته است. تجدید ساختمان شده و به تزئینات کاشیکاری و مقرنسهای گچی آراسته شده است. شاردن سیاح مشهور فرانسوی که در قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده از این مسجد به نام مسجد سنجریه نام برده و می گوید که کتیبه سردر آن به نام شاه اسماعیل بزرگ با خط طلایی نوشته شده است و اینطور به نظر می رسد که سازنده آن بوده است. معماری مسجد و ساختمانهای ایوانهای متعدد اطراف آن در مساجد تاریخی اصفهان بی نظیر است. منظره عمومی مسجد در داخل آن هنوز آجری می باشد و تزئینات اختصاصی آن، قطار بندیهای گچی است. در ورودی مسجد در ضلع غربی آنست و در سه جانب شرقی و شمالی و جنوبی آن ایوانهایی وجود دارد. ایوان جنوبی وسیع تر از سایر ایوانها می باشد و شبستان گنبددار مسجد در ضلع جنوبی این ایوان واقع شده است. نمای گنبد مسجد علی از خارج آجر ساده است ولی در داخل با مقرنسهای گچی تزئین شده و کتیبه اطراف آن به خط ثلث طلایی گبری برجسته بر زمینه ای گچی آراسته شده است.

شبستانهای زمستانی مسجد در گوشه جنوب شرقی وزیر ایوان و گنبد جنوبی آن کمی پایین تر از سطح مسجد بنا شده و سبک ساختمان آن جالب می باشد. در ابتدای شروع پلکانی که سطح مسجد را به شبستان زیر ایوان و گنبد متصل می کند. کتبیه سردر مسجدعلی در دو ردیف روی کاشی لاجوردی رنگ به خط ثلث معرق که وجه ارتباط آنها فقط از لحاظ ذکر نام "اسمعیل" است که به خط شمس الدین تبریزی مورخ به سال 929 ه. ق می باشد.