مقدمه:

در سال 1273 هجری قمری، در زمان حکومت ناصرالدین شاه قاجار و والیگری حسام السلطنه در خراسان، همزمان با فتح هرات، ناامنی‌هایی در مرزهای شرقی ایران به وجود آمد.

شروع ناامنی‌ها:

• ترکمانان سرخس و قریاب از اطاعت دولت سر برتافتند و به کاروانیان و مسافران حمله می‌کردند.
• در اوائل ماه ربیع الثانی، محمد شیخ ترکمان با سه هزار سوار به کاریز، تایباد و خواف حمله کرد و کاروانی بزرگ را به غارت برد.

نیروهای دولتی:

• محمد ابراهیم خان قاجار و حسن خان سبزواری با سواران شاهسون از هرات به مشهد می‌رفتند و در کاریز به نیروهای محلی پیوستند.
• صفر علیخان سرتیپ، عبدالعزیز هزاره و محمد حسین خان هزاره با سواران خود از باخرز به کمک آمدند.
• حسینعلی خان خوافی با سیصد تن شمخالچی و دویست سوار نیز به جمع نیروهای دولتی اضافه شد.

نقش باباخان هزاره:

• باباخان هزاره که ساکن کاریز بود، در ظاهر با نیروهای دولتی و مردمی موافق بود، اما در خفا با ترکمان‌ها هماهنگی می‌کرد.
• او در غارت کاروان توسط ترکمان‌ها نقش داشته بود.

تصمیم به جنگ:

• فرماندهان دولتی و محلی در کاریز پس از تبادل نظر، تصمیم به جنگ با محمد شیخ ترکمان گرفتند.
• باباخان هزاره نیز با آنها هماهنگ شد.

شروع جنگ:

• ترکمان‌ها به میان جنگل تومان‌آقا رفتند.
• بین سرداران دولتی برای انتخاب محل و برنامه‌ریزی حمله اختلاف نظر پیش آمد.
• سرانجام، سواران شاهسون به ترکمان‌ها حمله کردند و جنگ سختی درگرفت.

ادامه جنگ:

• در ادامه این مطلب، جزئیات بیشتر از جنگ، تعداد کشته‌ها و مجروحان، و سرانجام جنگ شرح داده خواهد شد.