ایران به عنوان یکی از غنی‌ترین کشورها در زمینه تولید میوه‌های متنوع، میوه‌هایی بومی و محلی دارد که در دیگر نقاط جهان یافت نمی‌شود. در ادامه، با برخی از این میوه‌های خاص و بومی آشنا می‌شوید:
 

1. گواوا

گواوا، میوه‌ای سبز مایل به زرد با عطر فوق‌العاده، به ویژه در استان سیستان و بلوچستان کشت می‌شود. این میوه به نام زیتون بندری یا زیتون محلی نیز شناخته می‌شود و به خاطر عطر و طعم خاصش محبوب است.
 

2. کُنار

کُنار، میوه‌ای از درخت سدر است که در شهرستان سرباز سیستان و بلوچستان رشد می‌کند. این میوه نسبت به دیگر انواع کُنار درشت‌تر، آبدارتر، شیرین‌تر و خوش‌عطرتر است و طعم خاصی دارد.
 

3. فالسا

فالسا، میوه‌ای کوچک و بنفش یا قرمز رنگ از درختچه‌های کوتاه است که در استان سیستان و بلوچستان به عمل می‌آید. طعم ترش و خوشمزه این میوه باعث می‌شود تا فقط در مدت کوتاهی از فصل بهار در بازار موجود باشد.
 

4. چیکو

چیکو، میوه‌ای گرمسیری در استان سیستان و بلوچستان که به خاطر طعم شیرین و عطر دلنشینش شناخته شده است. این میوه با ظاهر کروی یا بیضی خود شبیه کیوی است و خواص درمانی متعددی دارد، از جمله دفع سنگ کلیه.
 

5. خوج

خوج، میوه‌ای جنگلی از استان‌های گیلان و مازندران است. این میوه به شکل گرد و قهوه‌ای با بافتی نرم و آبدار و طعمی بسیار شیرین است و درخت آن می‌تواند به شکل زیبایی رشد کند.

6. گرکه

گرکه نوعی محلی از خربزه است که در مناطق کردنشین ایران مانند کردستان و کرمانشاه کشت می‌شود. طعم این میوه شیرین و ترش است و در تابستان برداشت می‌شود.
 

7. کمبزه

کمبزه، میوه‌ای کال از خربزه، طالبی و مشابه آن است که به‌نام‌های کالک، گیرا یا خیرچا نیز شناخته می‌شود. این میوه با طعمی مابین خیار و خربزه و بافتی ترد در آذربایجان و خراسان یافت می‌شود و برای تهیه انواع خوراکی‌ها و ترشی‌ها استفاده می‌شود.

این میوه‌ها با طعم و ویژگی‌های منحصر به فرد خود، نشان‌دهنده تنوع و غنای طبیعی ایران هستند و به شکل خاصی در مناطق بومی خود کشت و مصرف می‌شوند.