پیمایش دیجیتال و تأثیر آن بر بیحوصلگی: مطالعهای از دانشگاه تورنتو
مطالعهای که به تازگی در مجله روانشناسی تجربی عمومی منتشر شده، به بررسی تأثیرات روانشناختی «پیمایش دیجیتال» پرداخته است. پیمایش دیجیتال به معنای عادت تماشای سریع ویدیوهای آنلاین و جابجایی بین آنها است، که معمولاً در لحظات بیحوصلگی انجام میشود. این تحقیق توسط محققان دانشگاه تورنتو انجام شده و به بررسی تناقض جالبی در مورد این رفتار پرداخته است.
تأثیرات روانشناختی پیمایش دیجیتال
دکتر کِیتی تَم، محقق پسادکترا و یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح میدهد که وقتی احساس میکنیم فعالیتی که در آن درگیر هستیم به اندازه کافی جذاب نیست، بیحوصلگی ایجاد میشود. این احساس ناخوشایند میتواند زمانی بیشتر شود که فرد به طور مداوم به تماشای ویدیوهای آنلاین مشغول باشد و بخشهای زیادی از آنها را رد کند.
نتایج تحقیق
در آزمایشهایی با بیش از ۱۲۰۰ شرکتکننده، نتایج نشان داد که تماشای ویدیوهای کوتاه و جابجایی سریع بین آنها در واقع باعث افزایش بیحوصلگی میشود. به عنوان مثال، وقتی شرکتکنندگان یک ویدیوی ۱۰ دقیقهای را تماشا کردند و سپس به تماشای هفت ویدیوی کوتاهتر پرداختند، احساس کسالت آنها نسبت به زمانی که تنها یک ویدیو تماشا میکردند، بیشتر بود.
تفاوت با محتوای غیر ویدیویی
جالب است که تأثیر مشابهی در مورد مطالب غیر ویدیویی مانند مقالات مشاهده نشد. خواندن مقالات، حتی با امکان جابجایی بین چند مقاله، تأثیر مشابهی بر کسالت نداشت.
تحلیل و توصیهها
دکتر مایکل اینزلِشت، یکی از نویسندگان این مطالعه، بیان میکند که مشکل اصلی در کمبود عمق و تمرکز در فعالیتها است. وقتی درگیر یک کار با تمرکز میشویم، احساس کسالت نمیکنیم، اما توجه پراکنده معمولاً منجر به عدم رضایت میشود.
محققان توصیه میکنند که به جای تلاش برای فرار سریع از کسالت، بهتر است با آن کنار بیایید و به آن فرصت دهید. بیحوصلگی میتواند نشانهای از نیاز به جستجوی تجربههای پربارتر و معنادارتر باشد و ممکن است به شما کمک کند تا از سرمایهگذاری زمان در فعالیتهایی که ارزش کمتری دارند، پرهیز کنید.
نظر شما