نویسنده: دلارام شرف الدین

اوایل ظهور اتومبیل بود که برتا بنز تصمیم گرفت نخستین سفر طولانی با ماشین را آغاز کند. پس از اختراع اتومبیل در سال 1880 توسط کارل بنز، برتا (همسر کارل) نخستین فردی بود که جسارت رانندگی طولانی، به‌ویژه در مسافتی ده‌ها کیلومتری، با این وسیله عجیب را پیدا کرد.

این سفر تاریخی از دو جنبه حائز اهمیت بود؛ یکی طولانی بودن مسافت سفر و دیگری جسارت یک زن در جامعه مردسالار آن دوران. در واقع، برتا بنز نقش بسزایی در ساخت و موفقیت اتومبیل ایفا کرد. اگر حمایت‌های روحی و مالی برتا نبود، شاید کارل هیچ‌وقت به این موفقیت بزرگ دست پیدا نمی‌کرد.

در اوت سال 1888، برتا بنز تصمیم گرفت دو فرزند بزرگ‌تر خود را به یک ماجراجویی فراموش‌نشدنی ببرد، آن‌هم سوار بر اختراع جدید همسرش، یعنی موتور واگن.

اتومبیل موتور واگن بنز

برتا بنز تصمیم گرفت با ماشین جدید خود به ملاقات والدینش برود و به هیچ وجه اجازه نداد جاده‌های بی‌کیفیت آن زمان مانع رسیدن وی به این هدف شوند. او برای همه مشکلات، راه‌حلی در سر داشت. برتا مسافت مانهایم تا فورتسهایم را با وسیله‌ای پیمود که قدرت آن حدود 2.5 اسب بخار و نهایت سرعت آن حدود 40 کیلومتر بر ساعت بود.

حتی زمانی که سوخت ماشین در نیمه راه به پایان رسید، برتا تسلیم نشد و موتور واگن را برای چندین کیلومتر هل داد تا به یک فروشگاه رسید. در آنجا توانست سوخت موردنیاز برای حرکت این وسیله را خریداری کند. این محل در حال حاضر به عنوان نخستین ایستگاه پمپ بنزین در دنیا شناخته می‌شود.

سفر 106 کیلومتری برتا بنز در مدت 12 ساعت، به‌عنوان یک رویداد جهانی و بی‌تردید نقطه عطفی در نمایش توانایی‌های باورنکردنی زنان آن دوران به حساب می‌آید.