اتحاد جماهیر شوروی در دوران جنگ سرد با سوانح زیردریایی متعددی مواجه شد، و یکی از این حوادث قابل توجه مربوط به زیردریایی کلاس چارلی به نام «کی-۴۲۹» بود. این زیردریایی با موتور هسته‌ای و قابلیت شلیک موشک‌های کروز، در سال ۱۹۸۳ با مشکلات جدی روبرو شد.

حادثه اول: ورود آب و جان باختن ۱۶ نفر

در سال ۱۹۸۳، در اوج تنش‌های شدید میان ایالات متحده آمریکا و شوروی، زیردریایی کی-۴۲۹ به طور اضطراری به خدمت گرفته شد. خدمه‌ای بی‌تجربه و مشکلات فنی باعث شد تا زیردریایی در عمق آب آبگرفتگی پیدا کند و ۱۶ نفر جان خود را از دست بدهند.

کاپیتان نیکولای سووروف با یک خدمه موقت و ناتوانی در مدیریت مشکلات فنی، دستور به غوطه‌وری سریع زیردریایی داد که منجر به این فاجعه شد. کپسول‌های نجات و شناورهای اضطراری به دلیل جوش داده شدن به بدنه، غیرقابل استفاده بودند و عملیات نجات بسیار دشوار بود.

حادثه دوم: غرق شدن دوباره

کی-۴۲۹ پس از حادثه اول به طور موقت تعمیر شد و دوباره به خدمت برگشت. با این حال، در سپتامبر ۱۹۸۵، این زیردریایی برای بار دوم غرق شد و یک نفر دیگر جان خود را از دست داد. علت این حادثه دوم همچنان مبهم است، اما به نظر می‌رسد ارتباطی با حادثه اول ندارد.

پیشینه کلاس چارلی

کلاس چارلی، سومین زیردریایی از کلاس زیردریایی‌های با قابلیت شلیک موشک کروز (SSG) بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی به کار گرفته شد. این زیردریایی‌ها به دلیل مشکلات فنی و محدودیت‌های برد موشک‌ها در موقعیت‌های نظامی پیچیده مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

کی-۴۲۹ در ابتدا در سپتامبر ۱۹۷۲ وارد خدمت شد و به دلیل مشکلات و فشارهای ناشی از رقابت‌های جنگ سرد، به عنوان یک زیردریایی آموزشی پس از وقوع حوادث، به فعالیت خود ادامه داد تا اینکه در دهه ۱۹۹۰ اوراق شد.

این داستان، نمایانگر چالش‌های عظیم دوران جنگ سرد و فشارهای شدید بر سیستم‌های پیشرفته و خدمه زیردریایی‌هاست.