زندگی استاد رمضان فاروقی: معلمی با عشق به ادبیات و فرهنگ

مرحوم استاد رمضان فاروقی، فرزند حاج آخوند محمدصالح، در سال ۱۳۱۹ در شهرستان تایباد به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در شهر زادگاهش طی کرد و سپس در رشته ادبیات فارسی وارد دانشگاه فردوسی مشهد شد. فاروقی در سال ۱۳۴۳ با کسب مدرک لیسانس از این دانشگاه، برای ادامه فعالیت‌های حرفه‌ای خود به شهر سراوان در استان سیستان و بلوچستان رفت و به شغل شریف معلمی مشغول گردید.

پس از چند سال تجربه در سراوان، در سال ۱۳۴۹ به زادگاه خود بازگشت و تا سال ۱۳۸۰ در کسوت دبیری به آموزش و تربیت فرزندان شهرستان تایباد پرداخت. در این مدت، او به مدت دو سال رییس دبیرستان بهشتی بود و با تعهد و دلسوزی، بیش از سی سال از عمر خود را به خدمت در حوزه آموزش اختصاص داد.

استاد فاروقی علاوه بر تدریس، علاقه زیادی به مطالعه و کتاب‌خوانی داشت. او مجموعه نفیسی از کتاب‌های ادبی گردآوری کرد که پیش از رایج شدن اینترنت و فضای مجازی، به عنوان مرجعی کامل از کتب ادبی برای دانشجویان و علاقه‌مندان به این حوزه بود. مجموعه کتاب‌های او نمونه‌ای از عشق و علاقه‌اش به فرهنگ و ادب فارسی بود.

استاد رمضان فاروقی در سن ۸۱ سالگی دار فانی را وداع گفت و به دیدار حق شتافت. او یادگارانی از خود به جای گذاشت که هنوز هم از آموزه‌هایش بهره‌مند هستند و کتابخانه‌اش به یادماندنی از عشق او به ادبیات و فرهنگ فارسی است. نقش او در تعلیم و تربیت نسل‌های مختلف و تأثیری که در جامعه گذاشت، هرگز فراموش نخواهد شد.