🔹 سنت سفالگری در روستای کوهمیتگ همچنان توسط تعدادی از مردان و زنان روستا ادامه دارد. این افراد، هنر سفالگری را از بزرگان و اجدادشان آموخته‌اند و به نوعی نسل به نسل به حفظ این هنر پرداخته‌اند.

🔹 آموزش سفالگری در این روستا در یک فضای سرپوشیده و کوچک به ابعاد ۹ متر صورت می‌گیرد. این فضا با نظارت اداره زیربط مهیا شده و از زمان تأسیس به مدت چهار سال به صورت جدی فعالیت دارد. تا کنون ۲۰۰ نفر از مردان و زنان علاقه‌مند به سفالگری از این روستا و روستاهای همجوار در این محل آموزش دیده‌اند. احیای سفالگری کوهمیتگ در واقع میراث سفالگران پیشکسوت است که همواره دغدغه آموزش و حفظ این هنر را به دیگران داشتند.

🔹 آموزش و اشاعه این هنر بومی در منطقه یک وظیفه مهم و اساسی است که نیاز به حمایت و برنامه‌ریزی اصولی دارد. عبدالله دهقانی فجر، سفالگر فعال روستا، معتقد است که باید در حفظ این هنر سنتی و تداوم روش‌های اصیل و بومی سفالگری کوهمیتگ کوشید. او تاکید می‌کند که سفالگری بخشی از میراث اجدادی او است و با آموزش به علاقه‌مندان می‌توان این هنر را زنده نگه داشت.

🔹 در این زمینه، مردم روستاهای همجوار نیز در سال‌های اخیر علاقه‌مندی خود را نشان داده و در کلاس‌های آموزشی نورملک صالحی و عبدالله دهقانی فجر شرکت کرده‌اند. لازم به ذکر است که شرکت‌کنندگان با وجود کسب مهارت‌های لازم برای تولید سفالینه‌ها، به دلیل کمبود فضا برای کار، کمتر به تولید مشغول می‌شوند.

🔹 سفالگران روستا مشکل اصلی خود در زمینه تولید و فروش را عدم بازاریابی مناسب و اطلاع‌رسانی ناکافی درباره هنر سفالگری روستاهای بلوچستان به سایر مناطق می‌دانند.