🔹 سفالینه‌های کوهمیتگ از نظر فرم و ساخت و همچنین نقش‌اندازی، شباهت زیادی به سفالینه‌های سایر مناطق بلوچستان مانند کلپورگان و هولنچکان دارند. فرم‌های ساده و ابتدایی سفالینه‌های این روستا، همراه با زیبایی خاصی است که آن‌ها را متمایز می‌سازد. رنگ سفالینه‌ها قبل از پخت روشن است و پس از پخت به قرمز و نارنجی تغییر می‌کند. این تغییر رنگ به دلیل وجود اکسید آهن زیاد در خاک مورد استفاده است.

🔹 روش ساخت این سفالینه‌ها بسیار ساده و ابتدایی است، اما با این حال قاعده‌مند بوده و اصولی دارد که سفالگر باید مرحله به مرحله آن را رعایت کند. به‌مانند سفالینه‌های دیگر مناطق بلوچستان، لعاب برای پوشش دادن سفالینه‌ها استفاده نمی‌شود. نقش‌اندازی بر روی این سفالینه‌ها به صورت اشکال ساده هندسی است که قبل از پخت نقاشی می‌شوند و پس از پخت به رنگ‌های قرمز و قهوه‌ای در می‌آیند. این نقوش پس از پخت تثبیت می‌شوند و پاک نمی‌شوند.

🔹 کوره‌های سنتی روباز که برای پخت این سفالینه‌ها استفاده می‌شوند، نشان از تداوم روش‌های ابتدایی و سنتی این منطقه دارند. تولیدات سفالی این روستا پاسخی به نیازهای مردم و نمایانگر فرهنگ آن‌ها است. به عنوان مثال، عودسوز و اسپند‌سوز که بخش مهمی از تولیدات سفال این منطقه را تشکیل می‌دهند، در مراسم‌های مختلف بلوچ‌ها برای خوشبو کردن فضا استفاده می‌شوند.

🔹 تولیدات سفالی کوهمیتگ دارای جنبه‌های تزئینی و کاربردی هستند و شامل محصولاتی مانند گلدان‌های کوچک، جاشمعی، عود‌سوز، چلیم (قلیان)، سرقلیان، مجسمه‌های شتر و پرنده، دیگ، خمیردان و سایر ظروف غذاخوری، آشپزی و نگهدارنده مواد غذایی می‌شوند. اکثر این تولیدات برای فروش به شهرهای همجوار مانند کنارک، چابهار، نیکشهر و ایرانشهر منتقل می‌شوند. همچنین، شرکت محدود در نمایشگاه‌های مختلف و فروش محصولاتشان، بخشی از درآمدزایی سفالگران این روستا است.