یکی دیگر از بزرگان و شخصیت‌های برجسته منطقه گهواره و گوران، مرحوم غلامیار خلیلی گوراجویی است. وی در روستای گوراجوب مرادبیگ به دنیا آمد و در سن ۸ سالگی پدر و در سن ۱۲ سالگی مادرش را از دست داد. ایام نوجوانی و جوانی او به کارگری و پای‌دوی مالکین و خوانین گذشت.

در آن زمان، به علت نبود امکانات تحصیلی و مدرسه، خود به شخصه بدون معلم و استاد تا حدودی به خواندن و نوشتن مسلط شد و عازم شهر گردید. او بدون سرپرست و بدون هیچگونه سرپناه، در حدود سال ۱۳۲۰ در کرند در مغازه آهنگری مشغول به کار شد. با توجه به اندک سواد خود، نامه‌ای به دربار شاه نوشت و بعد از چندی، طی حکمی در شرکت نفت و سپس فرمانداری قصرشیرین مشغول به کار شد.
 

پس از مدتی، به عنوان بخشدار ایوان غرب معرفی گردید و حدود ۲۵ سال در ایلام مشغول به کار بود. آخرین حکم و پست مرحوم خلیلی در سال ۵۷ به سمت فرماندار ایلام بود و همان سال بازنشسته شد. به علت وصلت با یکی از خانواده‌های معروف و خان ایوان، تمام ایلامی‌ها و ایوانی‌ها آشنایی کامل با این مرحوم دارند و همچنان از ایشان به نیکی یاد می‌کنند.

درود خدا بر روان پاکش و درود بر شرف، همت و غیرتش که بدون هیچ کمک و تنها به یاری خدا به این سمت‌ها دست یافت و کارنامه و افتخاراتی به نام یک یارسانی به ثبت رسانید.

عکس فوق در روستای گوراجوب در تاریخ ۱۳۶۰/۱/۲۶ گرفته شده است. از چپ به راست:

1. حقمراد عظیمی
2. کدخدا عبدالرضا نظری
3. اسدالله کریمی
4. (((مرحوم استاد غلامیار خلیلی)))
5. خدانظر کریمی
6. علی‌اکبر کریمی

ردیف دوم:

1. حسین خان نظری (پشت سر مرحوم خلیلی)
2. شاهرضا نظری

به قلم: علیرضا عباسی