پارسا کارشناسی ارشد 1395
پدیدآور: شبنم صباغ بابائی 
استاد راهنما: مسعود عموپور
دانشگاه آزاد اسلامی ‌واحد رشت، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
چکیده

وهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین باورهای مذهبی با شادکامی و رضایت از زندگی مادران دارای کودک عقب مانده ذهنی شهرستان لنگرود انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش عبارتند از مادران دارای کودک عقب مانده ذهنی، که در سال تحصیلی 95-1394 در مدرسه استثنائی شهرستان لنگرود مشغول به تحصیل بوده اند و تعداد این مادران 110 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده 86 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای ستفاده شده در این پژوهش شامل پرسش نامه های جهت گیری مذهبی آلپورت و راس (1950)، رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) و شادکامی آکسفورد آرجیل و همکاران (1989) بوده است.داده های پژوهش به کمک روش همبستگی کانونی استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین باورهای مذهبی بیرونی و شادکامی(43/0=r)، باور مذهبی درونی با شادکامی(31/0=r) همچنین بین باورهای مذهبی بیرونی و رضایت از زندگی مادران دارای کودک عقب مانده ذهنی(31/0=r) و (01/0>p ) همچنین بین باورهای مذهبی درونی(18/0=r) رابطه معنی داری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که با افزایش باورهای مذهبی، شادکامی و رضایت از زندگی در این مادران افزایش پیدا می کند.