در قلب شلوغ و پر هیاهوی تهران امروز، خاطره قلعه جی، دژی فراموش شده، هنوز در ذهن قدیمی‌ها زنده است. این قلعه، که روزگاری مأمن و پناهگاه ساکنان محله جی بود، حکایت از سبک زندگی ساده، آرام و سرشار از صمیمیت دارد. در این مقاله، به مرور خاطرات شیرین این قلعه فراموش شده می‌پردازیم.
 

زندگی در قلعه جی:

روز در قلعه جی با صدای کلون در بزرگ و اصلی قلعه آغاز می‌شد. مردان پس از صرف صبحانه راهی مزارع و زمین‌های کشاورزی اطراف قلعه می‌شدند و زنان به پخت نان و مراقبت از کودکان می‌پرداختند. صدای خنده و شادی کودکان در حین بازی، آهنگ زندگی در قلعه را می‌نواخت. غروب خورشید، زمان بازگشت به قلعه و جمع شدن اعضای خانواده دور هم بود. شب‌نشینی‌ها، شاهنامه‌خوانی و حافظ‌خوانی، سرگرمی شب‌های طولانی زمستان بود.

قلعه جی، جزئی از تاریخ تهران:

قلعه جی، با قدمتی 900 ساله، یکی از قلعه‌های اطراف تهران در دوره قاجار بود. این قلعه با 4 برج بلند برای دیده‌بانی و حفاظت، مکانی امن برای اهالی محسوب می‌شد. زمین‌های اطراف قلعه، متعلق به ارباب مظفر بود و کدخدا و دشتبان، مسئولیت رسیدگی به امور را بر عهده داشتند.
 

رسوم و آداب خاص:

یکی از رسوم جالب اهالی قلعه، دعوت به مراسم جشن و شادی با یک کاسه نقل بود. همچنین، پخت نان در تنورهای خانگی و عطر خوش نان توتک (شیرمال)، از خاطرات مشترک بسیاری از ساکنان قدیمی قلعه است.

موقعیت جغرافیایی:

قلعه جی در جنوب غربی تهران قدیم واقع شده بود و امروزه محله جی در منطقه 10 تهران قرار دارد. این محله از شمال به خیابان مالک اشتر، از جنوب به خیابان قزوین، از شرق به خیابان شهید سبحانی و از غرب به خیابان هرمزان محدود می‌شود.