روزنامه همشهری، چهارشنبه 14 شهریور ,1375 4 سپتامبر ,1996 سال چهارم , شماره 1060 
 

تورنتو: بتی کارتر، جوآن پیترز، گری سمالی، مگی گالائر، روث وستایمر، بن یاگودا و دیراثی، مشاوران و کارشناسان بین‌المللی مسائل خانواده (زن و شوهری) و مولفان کتب مختلف در این باب، متفقاً گفته‌اند که اختلافات و کدورت‌های میان زن و شوهرها بزرگ‌ترین و دلخراش‌ترین موضوع و معضل اجتماعی جهان امروز است. به اعتقاد آن‌ها، تنها راه عملی برای کاهش این مشکل اجباری شدن تنظیم شرایط ضمن عقد و پرهیز از برگزاری آن به‌صورت تعارفی است.

این کارشناسان بر این باورند که موضوعاتی همچون تملک اموال مشترک، نفقه، غیبت، بدرفتاری، حق تعیین محل سکونت، وضعیت شغلی، حساب مشترک، سرنوشت اطفال و جزئیات جنبه‌های زندگی باید پیش از عقد قرارداد ازدواج بین طرفین مشخص و در عقدنامه و گواهینامه ازدواج درج و به امضای طرفین برسد. هر شرطی نیز باید ضمانت اجرایی داشته باشد، چراکه عشق‌ها و کشش‌های اولیه در پیچ‌وخم زندگی محو می‌شوند و دیری نمی‌پاید که پای حساب‌وکتاب به میان می‌آید و اختلافات آغاز می‌شوند.

به عقیده این کارشناسان، باید مسئله طلاق از تبعات مالی و بدهکاری و بستانکاری طرفین جدا شود و امر طلاق به‌جای دادگاه به شوراها یا هیئت‌های داوری سپرده شود، تا اگر آن‌ها نتوانند سازشی برقرار کنند، طلاق فوراً انجام شود و طرفین برای دعاوی مالی خود به دادگاه مراجعه کنند. در این صورت، حتی اگر رسیدگی طولانی شود، برخوردهای عاطفی در میان نخواهد بود. اما شرایط ضمن عقد همواره ناظر بر رأی قاضی و شورای داوران خواهد بود و تکلیف فرزندان را نیز همان شرایط قبلاً تنظیم‌شده تعیین می‌کند.

به این ترتیب، این مشاوران قوه مقننه را به‌عنوان حل‌کننده این مسئله معرفی کرده‌اند.