سفال کلپورگان یکی از صنایع دستی مهم و منحصر به فرد استان بلوچستان است که قدمت چند هزار ساله دارد. این سفال‌ها به‌ویژه در روستای کلپورگان، که تنها موزهٔ زندهٔ سفال در جهان است، تولید می‌شوند. این روستا در جنوب شرقی ایران، در استان سیستان و بلوچستان، واقع شده و به دلیل تاریخچه غنی تولید سفال، شهرت دارد. سفال‌های کلپورگان دارای ویژگی‌های خاصی هستند که آن‌ها را از سایر سفال‌ها متمایز می‌کند، از جمله طراحی‌های هندسی و رنگ‌های طبیعی که در ساخت آن‌ها به‌کار می‌روند. این هنر دستی نه تنها جنبه‌های کاربردی دارد بلکه نمادی از فرهنگ و هنر بومی مردم این منطقه است.

حصیر بافی یکی دیگر از صنایع دستی برجسته این منطقه است که در کنار سفال، بخشی از هویت فرهنگی بلوچستان را شکل می‌دهد. حصیر به‌ویژه برای تولید سبد، فرش‌های دستی، زیرانداز و سایر اقلام استفاده می‌شود. این صنعت با استفاده از مواد طبیعی مانند نی و درختان منطقه ساخته می‌شود و هنری است که به‌طور سنتی توسط زنان بلوچ انجام می‌شود.

روستای کلپورگان به عنوان تنها موزه زنده سفال در جهان، نه تنها مکان نگهداری این آثار تاریخی است، بلکه به‌عنوان مرکز آموزش و انتقال این هنر سنتی به نسل‌های آینده نیز عمل می‌کند. در این روستا، همچنان فرآیند ساخت سفال به‌طور سنتی و با دست انجام می‌شود و تکنیک‌های آن از نسل‌های گذشته به نسل‌های جدید منتقل می‌شود.

این صنایع دستی، علاوه بر جنبه‌های فرهنگی و تاریخی، به‌عنوان یک منبع درآمد مهم برای مردم منطقه شناخته می‌شود و باعث معرفی بیشتر فرهنگ بلوچستان به جهان می‌گردد.