سی‌وسه‌پل در شب؛ شکوهی بی‌انتها در دل تاریکی
عکسی که فاطمه کاوند از سی‌وسه‌پل در شب ثبت کرده، گویی تابلویی از یک رویای شاعرانه است. نورهای طلایی که از میان طاق‌های تاریخی این پل می‌تابند، همچون ستارگانی بر زمین می‌درخشند و شکوه معماری صفوی را به رخ می‌کشند. سی‌وسه‌پل، این شاهکار جاودانه، در دل شب با نورپردازی‌های هنرمندانه‌اش، همچنان ایستاده و تاریخ را روایت می‌کند؛ اما حیف که زاینده‌رود، این یار دیرین پل، دیگر در بسترش جاری نیست.
تماشای سی‌وسه‌پل در شب، با انعکاس نورهایش بر زمین خشک رودخانه، حسی از زیبایی و اندوه را توأمان در دل بیننده برمی‌انگیزد. گویی پل، با تمام شکوهش، در انتظار بازگشت آب است تا بار دیگر تصویرش را در آغوش زاینده‌رود ببیند.
این عکس نه‌تنها یک ثبت هنری است، بلکه یادآور پیوند عمیق طبیعت و تاریخ است که با نبود آب، این پیوند شکسته به نظر می‌رسد. سی‌وسه‌پل در شب، همچنان تماشایی است، اما صدای رودخانه‌ای که روزی در زیر آن جاری بود، در این سکوت شبانه به‌وضوح شنیده می‌شود.
نظر شما