انواع درونگرایی و تیپهای شخصیتی آن
درونگرایی (Introversion) یکی از ویژگیهای شخصیتی است که در آن افراد تمایل دارند انرژی خود را از تنهایی و فعالیتهای انفرادی به دست آورند و بیشتر بر دنیای درونی خود تمرکز کنند. این مفهوم برای اولین بار توسط کارل یونگ، روانشناس مشهور سوئیسی، در اوایل دهه ۱۹۰۰ معرفی شد. اما دستهبندی دقیقتر و تعریف انواع درونگرایی در سال ۲۰۱۱ توسط روانشناسی به نام جاناتان چیک ارائه شد.
چیک و همکارانش با تحقیق روی صدها فرد درونگرا، دریافتند که درونگرایی یک ویژگی شخصیتی یکسان نیست و افراد درونگرا میتوانند در چهار دستهبندی اصلی قرار بگیرند:
- درونگرای اجتماعی
- درونگرای متفکر
- درونگرای مضطرب
- درونگرای محافظهکار (مهارشده)
هر یک از این تیپهای شخصیتی ویژگیها، نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند. در این مقاله، به بررسی کامل انواع درونگرایی، ویژگیهای هر نوع، تفاوت آنها با سایر ویژگیهای شخصیتی و نکات مهم درباره شناخت افراد درونگرا میپردازیم.
درونگرایی چیست؟
درونگرایی یکی از مفاهیم اصلی در روانشناسی شخصیت است. افراد درونگرا معمولاً انرژی خود را از تنهایی و خلوت میگیرند و تمایل دارند زمان بیشتری را به تفکر و فعالیتهای انفرادی اختصاص دهند.
دکتر کارلا ماری مانلی، روانشناس بالینی، میگوید:
«درونگرا فردی است که تمایل دارد در زمان تنهایی تجدید قوا کند. بهطور کلی، او فعالیتهای انفرادی یا ساکت را به فعالیتهای اجتماعی ترجیح میدهد.»
افراد درونگرا برخلاف تصور رایج، لزوماً خجالتی یا مضطرب نیستند. آنها میتوانند مهارتهای اجتماعی خوبی داشته باشند، اما برای بازیابی انرژی خود به زمانهایی برای تنهایی نیاز دارند.
آیا درونگراها به صورت ذاتی درونگرا هستند؟
یکی از سوالات رایج درباره درونگرایی این است که آیا این ویژگی ذاتی است یا اکتسابی؟ پاسخ این سوال ترکیبی از هر دو است.
تحقیقات نشان دادهاند که:
- ۵۰ درصد درونگرایی به عوامل ژنتیکی مرتبط است.
- ۵۰ درصد دیگر تحت تأثیر محیط و تجربیات زندگی شکل میگیرد.
به عنوان مثال، اگر والدین فردی درونگرا باشند و زمان زیادی را به تنهایی سپری کنند، احتمالاً فرزند آنها نیز این ویژگی را از آنها به ارث خواهد برد. با این حال، محیط و تربیت نیز نقش مهمی در شکلگیری این ویژگی دارند.
چهار نوع شخصیت درونگرا
طبق تحقیقات جاناتان چیک و همکارانش، افراد درونگرا به چهار دسته اصلی تقسیم میشوند. این دستهبندی به نام مدل STAR شناخته میشود که از حروف اول چهار نوع درونگرایی تشکیل شده است. در ادامه به بررسی هر یک از این انواع میپردازیم:
1. درونگرای اجتماعی
افراد درونگرای اجتماعی علاقهمند به روابط اجتماعی هستند، اما ترجیح میدهند در جمعهای کوچک و صمیمی حضور داشته باشند.
ویژگیهای اصلی:
- این افراد خجالتی نیستند، اما از جمعهای بزرگ و شلوغ اجتناب میکنند.
- آنها از وقتگذرانی با دوستان نزدیک یا خانواده لذت میبرند.
- گاهی اوقات ترجیح میدهند زمان خود را به تنهایی سپری کنند.
نقاط قوت:
- آرامش و ثبات در روابط اجتماعی
- توانایی ایجاد روابط صمیمانه و معنادار
نقاط ضعف:
- ممکن است در محیطهای اجتماعی بزرگ احساس ناراحتی کنند.
مثال:
فردی که ترجیح میدهد به جای شرکت در یک مهمانی بزرگ، با چند دوست صمیمی در خانه وقت بگذراند.
2. درونگرای متفکر
این افراد بیشتر در دنیای ذهنی خود زندگی میکنند و تمایل دارند به تفکر، ایدهپردازی و خلقکردن بپردازند.
ویژگیهای اصلی:
- عاشق فرضیهسازی و داستانسرایی هستند.
- معمولاً در نگاه اول ممکن است غیراجتماعی یا عجیب به نظر برسند.
- آنها ترجیح میدهند در مکانهای آرام و خلوت مانند کتابخانه یا موزه وقت بگذرانند.
نقاط قوت:
- خلاقیت و ایدهپردازی بالا
- توانایی تحلیل عمیق مسائل
نقاط ضعف:
- ممکن است در اولویتبندی روابط اجتماعی دچار مشکل شوند.
مثال:
فردی که دوست دارد ساعتها در مورد ایدههای جدید فکر کند یا داستان بنویسد.
3. درونگرای مضطرب
این افراد در موقعیتهای اجتماعی یا حتی در تنهایی، احساس بیقراری و اضطراب میکنند.
ویژگیهای اصلی:
- ممکن است از اختلال اضطراب اجتماعی یا نوعی اختلال اضطرابی رنج ببرند.
- ترجیح میدهند با افراد آشنا معاشرت کنند و از جمعهای ناآشنا اجتناب میکنند.
- معمولاً به دنبال فعالیتهای پیشبینیپذیر و آرام هستند.
نقاط قوت:
- حساسیت بالا به نیازهای دیگران
- توانایی ایجاد گروههای کوچک و صمیمی از افراد مشابه خود
نقاط ضعف:
- ممکن است در موقعیتهای اجتماعی دچار استرس شوند.
- نیاز به حمایت بیشتر از سوی اطرافیان دارند.
مثال:
فردی که در جمعهای بزرگ احساس ناراحتی میکند و ترجیح میدهد با دوستان نزدیک خود وقت بگذراند.
4. درونگرای محافظهکار (مهارشده)
این افراد محتاط و محافظهکار هستند و در برقراری ارتباط با دیگران زمان بیشتری صرف میکنند.
ویژگیهای اصلی:
- به سختی به دیگران اعتماد میکنند.
- در تصمیمگیریها بسیار دقیق و محتاط هستند.
- معمولاً از تجربههای جدید اجتناب میکنند.
نقاط قوت:
- عقل و منطق بالا در تصمیمگیریها
- توانایی ایجاد روابط عمیق و پایدار
نقاط ضعف:
- ممکن است در موقعیتهای جدید یا غیرمنتظره احساس ناراحتی کنند.
مثال:
فردی که قبل از تصمیمگیری درباره یک موضوع، تمام جنبههای آن را به دقت بررسی میکند.
چگونه بفهمم درونگرا هستم؟
برای تشخیص اینکه آیا شما درونگرا هستید یا خیر، میتوانید به سوالات زیر پاسخ دهید:
- آیا بعد از حضور در جمعهای شلوغ احساس خستگی میکنید؟
- آیا ترجیح میدهید زمان بیشتری را به تنهایی سپری کنید؟
- آیا جمعهای کوچک و صمیمی را به مهمانیهای بزرگ ترجیح میدهید؟
- آیا در موقعیتهای اجتماعی احساس فشار یا استرس میکنید؟
اگر پاسخ شما به بیشتر این سوالات مثبت است، احتمالاً شما فردی درونگرا هستید.
تفاوت درونگرایی با اضطراب اجتماعی و خجالتی بودن
یکی از تصورات اشتباه درباره درونگرایی، یکسان دانستن آن با اضطراب اجتماعی یا خجالتی بودن است. اما این سه ویژگی کاملاً متفاوت هستند:
- درونگرایی: یک ویژگی شخصیتی است که به تمایل فرد برای تنهایی و محیطهای آرام اشاره دارد.
- اضطراب اجتماعی: نوعی اختلال روانی است که با ترس از قضاوت یا طرد شدن در جمع همراه است.
- خجالتی بودن: به احساس اضطراب یا کمرویی در موقعیتهای اجتماعی اشاره دارد.
کلام آخر
درونگرایی یکی از ویژگیهای طبیعی شخصیت است که به هیچ وجه نقطه ضعف محسوب نمیشود. هر یک از انواع درونگرایی نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند و میتوانند در موقعیتهای مختلف مفید باشند.
اگر شما یک فرد درونگرا هستید، به یاد داشته باشید که این ویژگی میتواند نقطه قوت شما باشد. با شناخت بهتر خود و استفاده از تواناییهای درونیتان، میتوانید در بسیاری از جنبههای زندگی شخصی و حرفهای موفق باشید.
نظر شما