مجله  پیام زن  فروردین 1371، شماره 1 

نویسنده : مترجم: فاطمه مهدوی
15
[در طول دو سال گذشته که جنبشهای آزادی خواه، در اروپای شرقی پدید آمد، تغییرات زیادی در مسایل به وجود آمد. زمانی که در یوگسلاوی جنبشهای آزادی خواه با جنگهای خانگی آغاز گردید، زنان و مردان مسلمان جمهوری «بوسنه» تلاش کردند تا با احیای روحیه اسلامی شهروندان، کشور خود را از خطر جنگ

خانگی نجات دهند.]

[مجله «العالم» اخیرا با سه نفر از مسؤولین اولین اتحادیه بانوان مسلمان در ایالت «بوسنه» یوگسلاوی مصاحبه ای انجام داده است. این سه نفر عبارتند از «سابینا فیهیج» رییس اتحادیه و «لیلا تجمیا» و «امیره عمرصوفتش» که از اعضای اتحادیه می باشند. این مصاحبه پیرامون فعالیت اتحادیه و اشتغالات زنان مسلمان در یوگسلاوی انجام شده است. توجه شما را به ترجمه این گفتگو جلب می کنیم.]

خانم «سابینا» ابتدا پیرامون تاریخ و انگیزه تشکیل اتحادیه دختران مسلمان، توضیحاتی داد. ایشان گفت:

ما پانزده دختر بودیم که قبل از تغییرات اخیر، محرمانه فعالیت می کردیم؛ زیرا کمونیسم، زمام کشور را در دست گرفته بود و افکار عموم را منحرف کرده، به آنها تلقین می نمود که مذهب، مخدر و افیون ملتهاست. زنان مسلمان در یوگسلاوی، علی رغم تبلیغات زهرآگین کمونیسم، اعتقاد به اسلام ناب و پای بندی به قرآن و سنت پیامبر را در خود حفظ نمودند. در این راستا، «اتحادیه دختران مسلمان»، تشکیل شد که مسأله مهم و مقدس بازگشت به اسلام ناب را بر عهده دارد. زن، سالیان درازی از حقوق مذهبی، تاریخی و اسلامی خود دور نگاه داشته شده بود. این اتحادیه توانست زن را به راه اسلام صحیح و تاریخ اسلامی اش بازگرداند. به عقیده ما این اتحادیه، علاوه بر اینکه یک سازمان مذهبی است، دارای موجودیت سیاسی، اقتصادی و علمی همه جانبه است که اساسنامه ما مبیّن آن است:

سؤال: علت انتخاب نام «سمیه» چیست؟
این اسم، نام یکی از زنان مجاهد و بزرگ صدر اسلام می باشد که سنبل دلیری و فداکاری است و ما زنان، که عضو این اتحادیه می باشیم، احساس افتخار و مباهات می کنیم که نام اتحادیه ما «سمیه» است.

سؤال: آیا زن مسلمان در دوران سیاه کمونیسم
در معرض بازداشت و شکنجه قرار می گرفت؟

رژیم سابق (کمونیسم) کنترل بسیار زیادی در باره مسلمانان روشنفکر به عمل می آورد. در سال 1362 میان گروهی از مسلمانان روشنفکر و روحانیون که در بین آنها «عزت نیکوفج» رییس جمهوری کنونی وجود داشت، رویارویی درگرفت که در این درگیری، خواهر «سابینا» دبیر فدارسیون در سال 1363 بازداشت گردید.

همچنین خواهر مزبور به علت مقید بودن به حجاب اسلامی، با مدیریت دانشکده فلسفه درگیر شد و به دنبال آن موقتا از دانشکده اخراج شد، لیکن مقامات دانشکده تحت فشار قرار گرفته و از اخراج قطعی وی خودداری کردند.

سؤال: آیا مردان جامعه حضور شما را به آسانی
می پذیرند؟

ـ پیش از اینکه به پرسش شما جواب بدهم، باید بگویم که ما زنان مسلمان و معتقد به یاری خداوند، موضع زن و مرد را در جامعه به خوبی می شناسیم و رقابت بین مرد و زن را که توسط افکار غرب مطرح می شود، رد می کنیم، همان گونه که کلیه تئوریهای کمونیسم را در باره رابطه بین زن و مرد رد می کنیم. ما معتقدیم که خداوند تبارک و تعالی هنگامی که این جهان را ایجاد نمود، مرد و زن را به عنوان دو نیمه متمم یکدیگر قرار داد. هر یک از این دو، وظایف بخصوصی دارند که با طبیعت آفرینش ازلی توافق دارد و ما از خداوند تبارک و تعالی می خواهیم که به ما توفیق دهد تا کوچکترین حقی از حقوق مردان را سلب نکنیم، همان طور نمی خواهیم حقوق زن، سلب شود. زن باید به عنوان یک شریک در بنا و سازندگی جامعه اسلامی تلقی شود.

گروهی از مردم معتقدند که زن و مرد در تمام زمینه ها با هم مساوی هستند. گروهی دیگر معتقدند که برای زن در جامعه جایی غیر از خانه اش وجود ندارد. ما معتقدیم که باید زندگی شرعی اسلامی برقرار شود و زنان جامعه، وظایف اسلامی خود را انجام دهند؛ زیرا خداوند تبارک و تعالی به زن همانند مرد، عقل و هوش داده است، لیکن متأسفانه کسانی هستند که زنان را جدی نمی گیرند و از اتحادیه ما و فعالیتهای آن، بیم و هراس دارند و ما را به خیال باطل، دشمن خود می پندارند.

ما می پرسیم چرا برخی از ما بیم و هرس دارند؟ آیا چون ما قصد تغییر جامعه اسلامی را طبق گفته خدا و رسول او داریم، هراس دارند؟ آیا از اینکه ما نمی خواهیم فقط نقش تماشا کننده داشته باشیم، می ترسند؟ آیا سزاوار است که مردها حق اتخاذ تصمیمات را به خود منحصر کنند و حتی در مسایلی که به خود ما مربوط می شود آنان تصمیم بگیرند؟ و از ما بخواهند تا از آنها پیروی کنیم؟ ما پیروی از دیگران را قبول داریم، اما پیروی آگاهانه از مردانی که به نقش زن در بنا و اصلاح جامعه، ایمان داشته باشند.

ما از مردم می خواهیم که به ما فرصت کافی بدهند تا اثرات منفی کمونیسم را از افکار مردم مسلمان، به ویژه زنان مسلمان برطرف سازیم. ما از آنها می خواهیم که به ما اجازه دهند تا در راه خدا و تقویت پایه های جامعه اسلامی، فداکاری کنیم. در عین حال، ما اذعان داریم که مردان زیادی در جامعه ما هستند که نظرات و ایده ما را به خوبی درک کرده اند و با ما همکاری همه جانبه و مستمری دارند.

سؤال: آیا اتحادیه شما رابطه ای با دیگر
سازمانهای زنان دارد؟

رابطه قوی با سازمانهای زنان در هر نقطه ای از جهان اسلام، آرزوی ماست و ما از طریق مجله شما این ندا را به گوش تمام این سازمانها می رسانیم و از آنها می خواهیم تا با ما همکاری کنند و ما را در راه دعوت به سوی «اللّه » یاری دهند. از خواهران مسلمان تمنّا می کنیم که با زبان انگلیسی یا عربی یا هر زبانی که ممکن است با ما مکاتبه کنند ما می خواهیم خواهران و برادران مسلمان ما در هر نقطه از جهان با ما باشند، و یکی از هدفهای ما، برقراری روابط با سازمانهای اسلامی زنان جهان می باشد. چنانکه مدتی پیش، کنفرانسی با شرکت خواهرانی از مصر، یمن، بنگلادش، پاکستان و سودان در دانشگاه، برقرار می کردیم.

سؤال: آیا اتحادیه شما هدف سیاسی هم دارد؟
ـ بله. در اساسنامه اتحادیه ما ثبت شده است که این اتحادیه یک اتحادیه سیاسی است. ما معتقدیم که سیاست ما، دین ماست و دین ما، سیاست ماست و به هیچ وجه قابل جدایی نیستند. مسلمانان «بوسنه» پس از گذشت پنجاه سال از ظلم و خفقان رژیم کمونیست توانستند فعالیتهای سیاسی خود را گسترش داده و از موقعیت سیاسی کنونی استفاده کنند. همچنین از زنان مسلمان و معتقد «بوسنه» انتظار داریم که نقش مهم و حساس خود را در بنای مجتمع اسلامی فراموش نکنند و در انجام این مسؤولیت الهی، تلاش کنند.

یادآوری می کنم که سه عضو این اتحادیه، نماینده مجلس کشور ما هستند که یکی خانم «امیره عمرصوفتش» است که در جمع ما حضور دارند.

سؤال: برنامه های شما برای آینده چیست؟
ـ برنامه های زیادی، شامل برنامه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی داریم. یکی از آنها افتتاح یک کودکستان است که هدف اصلی آن تربیت اسلامی و سالم کودکان است. چون ما معتقدیم که جوانها و پیرهای امروز، به علت تربیت مسموم و غلط کمونیسم که طی سالهای طولانی بر آنها اعمال شد، به آسانی قابل اصلاح نیستند.

از این رو، وجود کودکستانهای اسلامی برای تضمین آینده کشورمان یک ضرورت است. یکی از برنامه های دیگر ما تأسیس محلی برای مسلمانان سالمندی است که از شهرشان رانده می شوند و بیشتر آنها سالخورده هستند. علت این مهاجرت، ترس از یک جنگ خانگی یا کشتار جمعی مسلمانان به دست «صربها» است که گاهی اتفاق می افتد. بدین جهت، ساختن چنین محلی، بسیار ضروری است. علاوه بر اینها برنامه های اقتصادی مانند احداث رستورانها بیمارستانها، و مؤسسات دیگر نیز داریم. البته ما معقتدیم که اسلام باید در عمل، به مردم نشان داده شود، نه فقط از راه کنفرانسها و سخنرانیها، و در این راستا مشکل اصلی که با آن روبه رو هستیم، مشکل مالی است. در پایان، از خداوند متعال مسألت می نماییم که توفیق قدم برداشتن در راه رضایتش را به ما عطا فرماید.

«اهداف اتحادیه سمیه»
1ـ تعلیم و آگاه نمودن زنان مسلمان، احیاء هویت و مبادی اصیل اسلامی

2ـ سعی در برقرار کردن آزادی اسلامی

3ـ برقرار کردن روابط بین زنان مسلمان یوگسلاوی و زنان مسلمان جهان

4ـ اهمیت دادن به روابط اسلامی سالم در خانواده

5ـ احیای نقش زن در کارهای روزمره و سعی بر بنا ساختن یک جامعه اسلامی که مرد و زن در بنای آن سهیم باشند

6ـ دفاع از حقوق خواهران باحجاب

7ـ سعی بر حل مشکل بیکاری و کمک کردن به