منبع:روزنامه رسالت
پژوهشگران سوئدى مى‌گویند زنانى که در سنین جوانى به دلیل نشانه‌هاى سرطان گردن رحم تحت درمان قرار گرفته‌اند، در معرض خطر بالایى از ابتلا به بیمارى سرطان در دهه‌هاى بعدى قرار دارند.آنان انجام منظم «آزمون گستره» یا Pap smear test براى چنین افرادى که با زخم هاى پیش سرطان مشاهده مى‌گردند، دستکم به مدت 25 سال ضرورى مى‌دانند.رهنمودهاى جارى در بریتانیا به زنانى که تحت درمان«‌آماس سرطانى در وضعیت عادی»(1) قرار گرفته‌اند، آزمون‌هاى غربالگرى سالیانه را به مدت ده سال توصیه مى‌نماید.
این مطالعه بر روى 133000 تن از زنان انجام پذیرفته که نتایج آن در مجلات پزشکى به چاپ رسیده است. روش غربالگرى پیشنهادى به زنان بریتانیایى میان سنین 25 تا 49 سال هر 3 سال و پس از آن تا سن 64 سالگی، هر 5 سال یک بار انجام باید پذیرد. این عمل براى آن انجام مى‌گیرد تا جلوى تغییراتى که در سلول‌هاى لایه سطحى گردن رحم روى مى‌دهد و ممکن است موجب پدیدارى و گسترش سرطان گردد، گرفته شود. در این حالت اگر سلول‌هاى غیر طبیعى آشکار شوند، مى‌توانند کنترل شده و تخریب و یا بیرون آورده شوند.
پژوهشگران سوئدى سوابق زنانى را که با شدیدترین زخم هاى پیش سرطانى تشخیص داده شده بودند، در میان سال‌هاى 1958 تا 2002 مورد مشاهده و بررسى قرار دادند. این زخم‌ها مشترکا «‌آماس سرطانى در وضعیت عادی» نامیده مى‌شود. محققان دریافتند که این زنان دو برابر بیش از جمعیت عمومى ‌زنان تمایل به رشد سرطان گردن رحم داشته و همچنین به میزان 7 برابر بیشتر، تمایل به گسترش سرطان را در ناحیه مجراى تناسلى از خود نشان مى‌دهند.
نتایج پژوهش نشان مى‌دهد که این خطر تا 20 سال و یا بیشتر در این زنان باقى مى‌ماند. پژوهشگران همچنین دریافتند که خطر فزاینده‌اى از سرطان گردن رحم در زنانى که در زمان تشخیص مسن تر بوده‌اند نیز، با میزان خطرات بسیار بالاترى براى زنان بالاى 50 سال وجود دارد.
پژوهشگران مى‌گویند، این موضوع باید مورد بررسى قرار گیرد که خطاى مراقبت‌هاى پزشکى کجاست، هنگامى که زنان درآزمون‌هاى غربالگرى مشارکت مى‌نمایند، زخم‌هاى پیش سرطانى آنان مشخص شده و آنان خود را به منظور درمان این زخم‌ها موضوع آزمایش‌هاى متعدد قرار داده و با دقت در تعقیب برنامه‌ها مشارکت مى‌نمایند، اما چرا هنوز در معرض گسترش سرطان مهاجم قرار دارند.آنان مى‌افزایند که مراقبت پیگیرى شده تا این تاریخ کفایت لازم را نداشته و زنان موکدا باید دستکم براى 25 سال پس از درمان، تحت آزمون‌هاى غربالگرى با فواصل منظم قرار گیرند. این محققان معتقدند، درمان‌هاى‌هاى کم تهاجمى‌ترى براى درمان ناهنجارى‌هاى گردن رحم در طى 20 سال گذشته مورد استفاده قرار گرفته‌اند که به همین دلیل نیز زنان را در دراز مدت،بیشتر در معرض خطر گسترش سرطان قرار داده‌اند. آنان مى‌گویند این خطر ضمن استفاده از آزمون‌هاى غربالگری، باید براى زنان بسیارى که از عمل برداشتن رحم یا Hysterectomy مى‌پرهیزند و نیز سایر درمان‌هایى که به بارورى آنان آسیب مى‌رساند، در برابر شانس عظیم استفاده از روش‌هاى اخیر تعدیل شود.
باید یاد آور شد که اکثریت زنان درجات بالایى از ناهنجارى‌هاى گردن رحم را در سنین 30 و ابتداى 40 سالگى‌شان از خود نشان مى‌دهند. سنینى که ممکن است هنوز خانواده خود را به لحاظ فرزند تکمیل نکرده و یا حتى ازدواج ننموده باشند. پیگیرى درمان در این زنان و در دراز مدت، یقینا باید مورد بررسى قرار گیرد. از این رواین موضوع اهمیت بسیار دارد که زنان براى استفاده از روش غربالگرى اطمینان لازم را براى درمان بیابند و بدانند که به منظور حصول نتیجه قطعى تا چه سنى باید تحت آزمون‌هاى غربالگرى قرار گیرند.
پى نوشت مترجم:

(1situ -in-Carcinoma )یا آماس سرطانى در وضعیت عادى که در آن کارسینوم عبارت است از یک توده رشد یابنده جدید و بد خیم، متشکل از یاخته‌هاى پوششى که گرایش به ترشح نمودن در بافت‌هاى اطراف و فرستادن متاستاز دارند.

منابع پى‌نوشت:

فرهنگ جدید پزشکى دورلند - دکتر فرید مدرس موسوی، دکتر محسن ارجمند