خفت و حقارتی که این روزها رژیم آل خلیفه در جریان انتخابات نمایشی بحرین از خود نشان داد، حتی از جنایات این رژیم خونریز هم آشکارتر بود و چهره بدون نقاب دژخیمان بحرین را افشا کرد.
رژیم آل خلیفه در روزهای اخیر سعی داشت چنین وانمود سازد که گویا "مشق دموکراسی" را به خوبی آموخته و درصدد مراجعه به آراء مردم بحرین است. حال آنکه همین صحنه‌ها هم به اندازه کافی افشاگرانه بود و بقایای آبروی یک رژیم ضد مردمی را هم بر باد داد.
مسئله از آنجا آغاز شد که نمایندگان احزاب و گروه‌های مردمی به نشانه اعتراض نسبت به جنایات و خیانتهای رژیم آل خلیفه استعفا دادند و رژیم بحرین به جای آنکه احساس شرم کند و از جنایاتش منصرف گردد، سعی نمود تا بلکه جای خالی نمایندگان مردمی در مجلس بحرین را با برخی چهره‌های خودفروخته پر کند. آل خلیفه همچنین امیدوار بود با برگزاری یک انتخابات فرمایشی، چنین وانمود کند که این اقدام را با مراجعه به آراء مردم به انجام می‌رساند و خود کمترین دخل و تصرفی در این روند انتخاباتی نخواهد داشت! البته این آرزوی آل خلیفه بود ولی در میدان عمل، حتی همین طرح نیز به رسوائی روزافزون آل خلیفه و افشای ماهیت دستگاه جهنمی این رژیم فاسد منجر شد.
اخبار و گزارش‌های منتشره نشان می‌دهند نه تنها هیچگونه استقبالی از این حرکت نمایشی در بحرین به عمل نیامد، بلکه با تحریم انتخابات نمایشی از جانب احزاب و گروههای مردمی و مستقل، این صحنه‌ها به رسوایی بیشتری برای آل خلیفه انجامید. رسوائی بیشتر مربوط به زمانی است که حاکم بحرین، رئیس رادیو تلویزیون این کشور را به خاطر اینکه صحنه های خلوت محل رأی‌گیری را نشان داد برکنار کرد.
با وجود این، رژیم آل خلیفه در یک ادعای بی‌اساس اعلام نمود گویا 51 درصد واجدین شرایط در انتخابات نمایشی اخیر شرکت داشته اند! این درحالی است که محافل مستقل از عدم حضور مردم در پای صندوقها خبر داده‌اند و حتی خبرگزاریهای رژیم‌های حامی آل خلیفه نیز از حضور کمرنگ مردم سخن به میان آورده‌اند و آنرا کمتر از 20 درصد واجدین رأی ارزیابی کرده‌اند.
در واقع رژیم آل خلیفه با ناشی گری، نشان داد که حتی در حرکات نمایشی و فرمایشی هم ناتوان‌تر از آنست که مردم را به صحنه بکشاند و در جائی که دوربین رسانه‌ها حضور دارند، کسادی بازار سیاست رژیم آل خلیفه به تصویر کشیده می‌شود. این نکته از آن جهت اهمیت دارد که گزارش‌های موثق نشان می‌دهند همان عده معدودی هم که در پای صندوقها حضور داشتند، مأموران رژیم و خانواده آنها بوده‌اند که با سردرگمی، به اجرای نقش پرداخته‌اند که دقیقاً برای رژیم آل خلیفه و حامیانش، "نقض غرض" بوده است.
نکته مهم اینست که حتی بدون توسل به این اقدامات رسوا هم کاملاً محسوس بود رژیم آل خلیفه از فقدان پایگاه مردمی به شدت رنج می‌برد و سعی دارد درصدد تحکیم پایه‌های حاکمیت ننگین خود را به کمک اشغالگران سعودی و با زور سرنیزه برآید ولی یکبار دیگر در میدان عمل ثابت شد که می‌توان به سر نیزه تکیه کرد ولی نمی‌توان برروی سر نیزه نشست! آنچه این روزها در بحرین به نمایش درآمد، برای تکمیل پرونده جنایات و خیانت‌های آل خلیفه لازم بود چرا که در میدان عمل نشان داد آل خلیفه برای حفظ قدرت و حاکمیت خود نه تنها حاضر است خون مردم بحرین را بریزد و بحرین را به اشغال بیگانگان در آورد، بلکه از انجام اقدامات مجرمانه دیگری از قبیل دروغ پردازی، تقلب در آراء، جعل اسناد و تلاش برای فریب افکار عمومی هم ابائی ندارد.
در چنین شرایطی سفر رئیس رژیم آل خلیفه به ریاض به منزله عزیمت وی برای دست بوسی اشغالگران بحرین است. این برای سران یک رژیم بسیار شرم آور است که برای مقابله با مردم و سرکوب آنها از بیگانگان استمداد کنند و ننگ اشغال سرزمین خود را با وقاحت کامل بپذیرند تا بلکه چند روزی بیشتر به حکومت پرشرارت خود ادامه دهند.
آل خلیفه باید بدانند که این شرارت‌ها و ذلت پذیری‌ها سرنوشت محتوم این رژیم خون آشام را تغییر نخواهد داد و مسلماً تاوان سنگینی برای اینهمه حقارت و ذلت پذیری خواهند پرداخت. ایکاش آل خلیفه از سرنوشت دیکتاتورهای سرنگون شده در دنیای عرب عبرت می‌گرفت و راهی را که آنها رفتند، ادامه نمی‌داد. دنیای معاصر این صحنه‌های عبرت انگیز را به چشم خود دیده است که جنایتکارانی همچون صدام و مبارک تا آخرین لحظه به کشتار مردم پرداختند ولی حتی همین شرارت‌ها نیز سرنوشت آنها را تغییر نداد. این نکته برای اشغالگرانی که به حمایت از رژیم مفلوک آل خلیفه شتافته‌اند، نیز حاوی درسهای فراوانی است. آل سعود مطمئن باشد که این شرارتها از حافظه تاریخی ملتها هرگز پاک نخواهد شد و ملتها به خاطر می‌سپارند که دستهای ناپاک آل سعود به خون مردم مظلوم بحرین آغشته شده و آن‌ها در هر فرصتی برای ریختن خون مسلمانان، وسوسه شده‌اند. ایکاش آل سعود می‌دانست که این شرارتها هرگز سرنوشت آل خلیفه را تغییر نمی‌دهد ولی در عوض، خون بناحق ریخته مظلومان در بحرین، گریبان باصطلاح خادم الحرمین! و مزدورانش را خواهد گرفت. این یک سنت الهی است که به جنایتکاران فرصت می‌دهد ولی مجازات آنها به خاطر همان جنایتها نیز سنت الهی دیگر است.

منبع: / روزنامه / جمهوری اسلامی ۱۳۹۰/۷/۵
نویسنده : شهرام یزدان‌پناه