خیابان لاله‌زار یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های تهران است که در ناحیه مرکزی آن قرار دارد. این خیابان از جنوب به میدان امام خمینی و از شمال به خیابان انقلاب اسلامی منتهی می‌شود. طول خیابان لاله‌زار حدود ۱۶۴۰ متر است و عرض آن در قسمت جنوبی ۶۰ متر و در قسمت شمالی ۳۰ متر است.

لاله‌زار در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی، نماد نوگرایی و هنر ایران بود و «شانزه‌لیزهٔ تهران» لقب گرفته بود. بسیاری از تئاترها، رستوران‌ها، تجارت‌خانه‌ها، کاباره‌ها، پیاله‌فروشی‌ها، خیاط‌خانه‌ها، سینماها و فروشگاه‌های معروف ایران در این خیابان قرار داشتند. همچنین موسیقی سبک کوچه‌بازاری در این منطقه متولد شد.

در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰، لاله‌زار به مرکز خرید و فروش لوازم الکترونیکی تبدیل شد. امروزه نیز این خیابان همچنان به عنوان بورس لوازم الکترونیکی شناخته می‌شود و حدود ۳۰۰۰ فروشگاه لوازم برقی در آن فعالیت می‌کنند.

از جاهای دیدنی خیابان لاله‌زار می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سینماهای قدیمی لاله‌زار: بسیاری از سینماهای قدیمی لاله‌زار هنوز پابرجا هستند و به عنوان میراث فرهنگی ثبت شده‌اند. از جمله این سینماها می‌توان به سینماهای جمهوری، ایران، دیانا، آفریقا، مولن روژ، لاله و تئاتر رودکی اشاره کرد.
عمارت کلاه فرنگی: این عمارت در سال ۱۲۲۳ هجری شمسی توسط فتحعلی شاه قاجار ساخته شد و در زمان پهلوی به عنوان مرکز تئاتر و موسیقی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
گراند هتل: این هتل در سال ۱۲۸۲ هجری شمسی توسط حاج امین‌الضرب ساخته شد و یکی از مشهورترین هتل‌های تهران در زمان خود بود.
بازار بزرگ لاله‌زار: این بازار در سال ۱۳۱۵ هجری شمسی توسط شهرداری تهران ساخته شد و محل عرضه انواع لوازم برقی و الکترونیکی است.

لاله‌زار یکی از پرترددترین خیابان‌های تهران است و روزانه گردشگران زیادی از آن دیدن می‌کنند. این خیابان به عنوان یکی از نمادهای تهران شناخته می‌شود و یادآور خاطرات بسیاری از مردم ایران است.

در ادامه به برخی از جزئیات بیشتر درباره خیابان لاله‌زار می‌پردازیم:

تاریخچه

لاله‌زار در زمان فتحعلی شاه قاجار ساخته شد. در آن زمان این خیابان به نام «باغ لاله‌زار» شناخته می‌شد و محل تفریح و سرگرمی مردم تهران بود. در سال ۱۲۶۸ هجری شمسی، ناصرالدین شاه قاجار دستور داد که خیابان لاله‌زار سنگ‌فرش شود و چراغ‌های گازی در آن نصب شود.

در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی، لاله‌زار به مرکز هنر و فرهنگ تهران تبدیل شد. بسیاری از تئاترها، سینماها، کاباره‌ها و موسیقی‌دانان معروف در این خیابان فعالیت می‌کردند. لاله‌زار در آن زمان به عنوان «شانزه‌لیزهٔ تهران» شناخته می‌شد.

پس از انقلاب ۱۳۵۷، بسیاری از مراکز فرهنگی و هنری لاله‌زار تعطیل شدند. در دهه‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰، لاله‌زار به مرکز خرید و فروش لوازم الکترونیکی تبدیل شد.

وضعیت کنونی

امروزه لاله‌زار همچنان به عنوان بورس لوازم الکترونیکی شناخته می‌شود. حدود ۳۰۰۰ فروشگاه لوازم برقی در این خیابان فعالیت می‌کنند. همچنین لاله‌زار به عنوان یکی از پرترددترین خیابان‌های تهران شناخته می‌شود و روزانه گردشگران زیادی از آن دیدن می‌کنند.

آینده

با توجه به قدمت و اهمیت تاریخی خیابان لاله‌زار، تلاش‌هایی برای احیای این خیابان صورت گرفته است. در سال ۱۳۹۹، طرحی برای بازسازی و نوسازی خیابان لاله‌زار تصویب شد. این طرح شامل بازسازی ساختمان‌های قدیمی، ایجاد پیاده‌راه و توسعه فضاهای فرهنگی و هنری است.

با اجرای این طرح، امید است که خیابان لاله‌زار بار دیگر به یکی از مراکز مهم فرهنگی و هنری تهران تبدیل شود.