پول واگذاری ها کجاست
سیدحسین هاشمی معتقد است خصوصی سازی صورت گرفته طی سال های گذشته آنقدر با شتاب انجام شده که گاه در برخی واگذاری ها از کشورهای اروپایی نیز پیش افتاده ایم. او می گوید لازم نیست اینقدر با عجله واگذاری ها صورت گیرد بلکه باید فرصت داد تا بخش خصوصی واقعی پا به عرصه اقتصاد بگذارد.
رئیس کمیسیون صنایع و معادن در این رابطه بیشتر توضیح می دهد.
- احتمالاً در جریان اظهارات اخیر آقای منطقی مدیرعامل پیشین ایران خودرو درباره واگذاری سهام خودروسازان به سپاه هستید، همین گونه است؟
بله، گفت وگوی منطقی را خواندم، اما اصلاً اظهارات ایشان را در زمینه واگذاری سهام خودروسازان به سپاه نپسندیدم.
- چرا؟
چون نباید با واگذاری این سهام به سپاه، باز هم هزینه بدهیم. اصلاً چرا سپاه باید وارد خرید این سهام بشود؟ ما باید این صنعت را به مردم بدهیم.
- منظورتان از «هزینه» چیست؟
هزینه یی که در جریان واگذاری سهام مخابرات به بنیاد تعاون سپاه پرداختیم. منظورم فشار افکار عمومی است. این فشار آنقدر زیاد بود که خود دوستان سپاهی ما در جلسه یی که با هم داشتیم، از خود دفاع کرده و می گفتند که ما اینقدر درصد بیشتر از سهام مخابرات برنداشته ایم. در واقع آنقدر فضا سنگین بود که خود آنها آمده بودند و از خود دفاع می کردند.
- خب ما چرا باید این هزینه های غیرضروری را در جامعه بپردازیم؟ چرا وقتی چنین فضایی در جامعه ماست، طوری عمل می کنیم که برادران سپاهی ما مجبور می شوند در مقام دفاع از خود بربیایند و درصد اعلام کنند؟
تازه این مخابرات بود و اگر خودروسازی نیز به سپاه واگذار شود، با توجه به جذابیت و عمومیت بیشتر این صنعت، فشار افکار عمومی بیش از جریان مخابرات خواهد بود و هزینه ها نیز در مقایسه با آن بالاتر می رود. به اعتقاد من اگر قرار بر واگذاری خودروسازان باشد، باید این صنعت را به مردم بدهیم نه سپاه.
- اما آقای منطقی معتقد بود در حال حاضر بخش خصوصی قوی و معتبری که بتوان در واگذاری صنعت خودرو به آن اعتماد کرد، در کشور وجود ندارد.
اتفاقاً برخلاف نظر ایشان، بخش خصوصی های قوی و گردن کلفتی در داخل و خارج از کشور وجود دارد، منتها اگر اجازه ورود به آنها بدهند.
از طرفی به هر حال سرمایه گذار نیازمند آرامش و امنیت است و اگر مجلس و دولت و قوه قضائیه یک حرف را در این زمینه بزنند، قطعاً سرمایه گذار جرات ورود به میدان خرید بخش های دولتی را پیدا می کند، در حالی که اگر دولت یک حرف بزند، مجلس یک چیز بگوید و قوه قضائیه نیز نظر دیگری داشته باشد، خب مشخص است که بخش خصوصی قوی وارد این میدان نمی شود.
بنابراین باید به مردم فرصت ورود بدهیم و اگر احیاناً توانایی مدیریت در آنها وجود نداشت آنگاه می توان فضا را در اختیار بخش هایی مانند سپاه قرار داد.
- به گفته مدیرعامل پیشین ایران خودرو و به گواه آمار، کارنامه سپاه در پروژه هایی مثل سدسازی و پل سازی مثبت است. آیا این نمی تواند دلیلی باشد برای واگذاری های بیشتر به این نهاد نظامی؟
خیر، به نظرم دوستان سپاهی ما باید فعلاً همان پروژه هایی را که برداشته و جاهایی را که گرفته اند، مدیریت کرده و به سرانجام برسانند و اگر مردم برای خرید سهام خودروسازان پیش قدم نشدند و توانایی مدیریت آنها ثابت نشد، آنگاه این صنعت را نیز به آنها بدهیم.
مردم ما در زمان جنگ تحمیلی معجزه کردند و به اعتقاد من اگر در «جنگ اقتصاد» هم به آنها میدان بدهیم، باز هم معجزه می کنند.
- برخی همکاران شما در مجلس، هفته گذشته وزیر صنایع و معادن را به بهارستان فرا خواندند و از وی درباره روند خصوصی سازی واحدهای صنعتی سوال کردند، اما شما به عنوان رئیس کمیسیون صنایع و معادن نقشی در این زمینه نداشتید. ظاهراً در کل چندان حساسیتی روی واگذاری سهام دولت در صنعت ندارید.
نه به این شکل نیست. اما من می خواهم بدانم کجای دنیا همه واحدهای دولتی را یکجا واگذار می کنند؟
شما الان به فرانسه نگاه کنید. هنوز که هنوز است پست این کشور دولتی مانده و در اختیار بخش خصوصی نیست. مخابرات کشورهای اروپایی تا همین چند سال پیش در دست دولت بود و تقریباً به تازگی خصوصی شده اند. خب وقتی کشورهای پیشرفته دنیا هم خصوصی سازی را با صبر و حوصله انجام می دهند، این چه اصراری است که ما می خواهیم همه چیز را با هم واگذار کنیم؟
- خصوصی سازی که در کل موضوعی پذیرفته شده از دید مسوولان و کارشناسان کشور به حساب می آید و اتفاقاً در حال حاضر روند کند واگذاری بخش های دولتی مورد اعتراض است.
تایید می کنم که خصوصی سازی اقدامی شایسته و ضروری به حساب می آید اما بالاخره ما از این خصوصی سازی هدف داریم و هدف مان ارتقای واحدهای دولتی، بالاخص زیرمجموعه های صنعتی است، در حالی که الان ظاهراً فقط می خواهیم به نوعی از شر آنها راحت شویم و من با این مخالفم.
- یعنی اهداف مربوط به خصوصی سازی واحدهای صنعتی که واگذار شده اند، محقق نشده است؟
همان طور که عرض کردم، هدف از خصوصی سازی ارتقا است و ارتقا یعنی افزایش بهره وری و رشد صادرات، در حالی که بسیاری از واحدهای واگذار شده اصلاً به اهداف مورد نظر نرسیده و به مشکل خورده اند.
از طرفی اصلاً مشخص نیست پولی که دولت بابت واگذاری ها به بخش خصوصی دریافت کرده، الان کجاست و در چه بخش هایی هزینه شده است. این پول باید برای توسعه زیرساخت ها هزینه شود، در حالی که این گونه نیست.
- پس این پول ها کجاست؟
معلوم نیست، من هم نمی دانم.
طبق قانون، دولت باید 30 درصد از کل مبلغ واگذاری هر بخش را به سازمان های توسعه یی بدهد یا صرف بخش تعاون بکند، در حالی که این اتفاق تاکنون نیفتاده است.
تا آنجایی که من در جریان هستم، دولت هیچ پولی از بابت واگذاری ها به سازمان های توسعه یی نداده است و این یعنی تخلف.
- خب چرا سازمان های توسعه یی این تخلف دولت را اعلام نمی کنند؟
چون می ترسند.
- اما بالاخره جامعه باید بداند پول حاصل از واگذاری های دولت کجا هزینه شده است.
همکاران ما در کمیسیون صنایع، در حال حاضر پیگیر این موضوع هستند. البته خود وزارت اقتصاد و دیوان محاسبات نیز باید این موضوع را پیگیری کنند و ببینند چرا پول واگذاری ها صرف توسعه زیرساخت ها نشده است دولت باید این پول را به بخش های مختلف جامعه تزریق کند تا به واسطه آن، پروژه های کشور اجرا شود.
منبع: / روزنامه / اعتماد ۱۳۸۸/۱۱/۱۸
گفت و گو شونده : سید حسین هاشمی
نظر شما