اصطلاحات زیر به مواردی که مرتبط با انسان شناسی باشد مربوط است.

انسان شناسی جسمانی: مطالعه ویژگی‌های جسمانی انسان، از جمله اسکلت، ژنتیک، رشد و تکامل.
انسان شناسی فرهنگی: مطالعه فرهنگ‌های مختلف انسان، از جمله زبان، دین، هنر، اقتصاد و جامعه.
انسان شناسی باستان: مطالعه فرهنگ‌های انسانی گذشته، از طریق مطالعه بقایای باستان شناسی، مانند ابزار، آثار هنری و اسکلت.
انسان شناسی تاریخی: مطالعه فرهنگ‌های انسانی گذشته، از طریق مطالعه منابع تاریخی، مانند اسناد، نوشته‌ها و بناهای تاریخی.

در اینجا چند مثال از کاربرد این اصطلاحات آورده شده است:

یک انسان شناس جسمانی ممکن است به مطالعه اسکلت‌های انسان‌های ماقبل تاریخ بپردازد تا در مورد نحوه زندگی و تکامل آنها بیاموزد.
یک انسان شناس فرهنگی ممکن است به مطالعه یک جامعه روستایی در آفریقا بپردازد تا در مورد فرهنگ و شیوه زندگی آنها بیاموزد.
یک انسان شناس باستان ممکن است به مطالعه یک سایت باستانی در مصر بپردازد تا در مورد تاریخ و فرهنگ مصر باستان بیاموزد.
یک انسان شناس تاریخی ممکن است به مطالعه انقلاب فرانسه بپردازد تا در مورد علل و پیامدهای آن بیاموزد.

علاوه بر این اصطلاحات کلی، انسان شناسی دارای زیرشاخه‌های متعددی است که هر یک بر جنبه‌های خاصی از انسان و جامعه تمرکز دارند. برخی از زیرشاخه‌های رایج انسان شناسی عبارتند از:

انسان شناسی زیستی: مطالعه رابطه بین انسان‌ها و سایر گونه‌های جانوری.
انسان شناسی زبانی: مطالعه زبان انسان، از جمله ساختار، معنا و کاربرد آن.
انسان شناسی اقتصادی: مطالعه اقتصاد انسان، از جمله تولید، توزیع و مصرف کالاها و خدمات.
انسان شناسی سیاسی: مطالعه سیاست انسان، از جمله دولت، قدرت و قانون.
انسان شناسی دینی: مطالعه دین انسان، از جمله باورها، اعمال و نهادهای مذهبی.
انسان شناسی جنسی: مطالعه جنسیت انسان، از جمله نقش‌های جنسیتی، هویت جنسی و رفتار جنسی.

انسان شناسی یک علم گسترده و متنوع است که به بررسی طیف وسیعی از موضوعات مربوط به انسان و جامعه می‌پردازد. این علم می‌تواند به ما کمک کند تا درک بهتری از خود و دیگران داشته باشیم، و همچنین می‌تواند به حل برخی از چالش‌های مهم جهان کمک کند.