جایگاه مسئله فلسطین در گفتمانهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
کارشناسی ارشد 1400
پدیدآور: رضا سلگی
استاد راهنما: قدرت احمدیان استاد مشاور: فرزاد رستمی
دانشگاه رازی، دانشکده علوم اجتماعی و تربیتی
چکیده
گفتمان مجموعهای معنادار از علائم و نشانههای زبانشناختی است و از طریق گفتمان است که رفتار آدمی معنا میپذیرد و تنها در این پرتو است که جهان قابل فهم است بدین صورت که رفتار آدمی تنها در چارچوب گفتمان معنا دارد. هر گفتمان به شکل گیری هویتهای جدید و کنار هم قرار گرفتن اجزا کمک میکند و اجزا و هویت یک مفصل بندی را صورت میدهند و هر کنش واکنش رابطه ای میان اجزا گوناگون بوجود میآورد سیاست خارجی مجوعه ای از خط مشی ها تدابیر که در ارتباط با سایر دولت ها ملتها نهادها و سازمانهای بینالمللی در صحنه جهانی است. مسئله فلسطین در گفتمانهای پس از انقلاب اسلامی 1979 ایران جایگاه ویژهای بدست آورد. در همین راستا بررسی دو گفتمان عملگرایی و آرمانگرایی به عنوان دو گفتمان حاکم در سالهای پس از انقلاب و تاثیر سیاست های جمهوری اسلامی در پرتو هر گفتمان در دور شدن یا نزدیک شدن اعراب اسرائیل و تامین منافع ایران یا قوت گرفتن ایده دشمن مشترک مورد بررسی قرار گرفته است. سوال اصلی که در پژوهش بکار رفته این است که مسئله فلسطین چه جایگاهی در گفتمانهای عمل گرایی و آرمانگرایی دارد؟ در این پژوهش از روش تحلیلی توصیفی با استفاده از ابزار کتابخانه استفاده به عمل آمده است
نظر شما