بررسی کتاب "رژیم های تنوع: چرا صحبت کردن برای حل نابرابری نژادی در دانشگاه ها کافی نیست" نوشته جیمز ام. توماس
جیمز ام. توماس در کتاب خود "رژیم های تنوع: چرا صحبت کردن برای حل نابرابری نژادی در دانشگاه ها کافی نیست" پویایی پیچیده ابتکارات تنوع در دانشگاه ها را بررسی می کند، به ویژه در زمینه یک موسسه عمومی بزرگ در جنوب آمریکا، معروف به "دانشگاه تنوع" (DU). توماس از طریق کار میدانی قوم نگاری خود، دیدگاه ها و استراتژی های متضاد بازیگران مختلف درگیر در تلاش های تنوع در DU را بررسی می کند و در نهایت مفهوم "رژیم های تنوع" را آشکار می کند.
توماس رژیم‌های تنوع را به‌عنوان تأثیر متقابل پیچیده معانی، شیوه‌ها و اقداماتی تعریف می‌کند که نهادها در تعقیب اهداف تنوع اتخاذ می‌کنند. این رژیم ها که اغلب با لفاظی های خوش نیت و ژست های نمادین مشخص می شوند، می توانند ناخواسته نابرابری های نژادی موجود را مبهم، تقویت و حتی تشدید کنند. این کتاب چالش‌های پیش روی DU را در تبدیل تعهد خود به تنوع به تغییرات معنادار، به ویژه در پرداختن به ساختارهای قدرت اساسی که نابرابری‌های نژادی را تداوم می‌بخشد، برجسته می‌کند.
تحلیل توماس سه جنبه کلیدی رژیم های تنوع را مشخص می کند:

فروپاشی: تنوع به یک اصطلاح فراگیر تبدیل می شود که طیف وسیعی از تفاوت ها را فراتر از نژاد و قومیت در بر می گیرد. این تعریف گسترده می تواند تمرکز بر پرداختن به نابرابری های نژادی را کمرنگ کند.
کالایی سازی: تنوع به عنوان یک کالا تلقی می شود و اغلب تجارب گروه هایی را کالایی می کند که برای مقاصد نمادین کمتر به نمایش گذاشته می شوند نه ترویج شمول واقعی.
سیاست زدایی: گفتگوها در مورد تنوع اغلب غیرسیاسی می شود و آنها را از مسائل اجتماعی گسترده تر قدرت و امتیاز حذف می کند.

این جنبه‌ها به ایجاد رژیم‌های سطحی تنوع کمک می‌کنند که در رسیدگی به علل ریشه‌ای نابرابری نژادی ناکام هستند. توماس بر اهمیت بررسی انتقادی این رژیم‌ها و اتخاذ رویکردهای دگرگون‌کننده‌تر برای کار تنوع تاکید می‌کند.
نکات کلیدی کتاب:

ابتکارات تنوع باید فراتر از ژست های نمادین باشد و بر پرداختن به ساختارهای قدرت اساسی که نابرابری نژادی را تداوم می بخشد، تمرکز کند.
تعاریف محدود از تنوع می تواند اثربخشی تلاش های تنوع را محدود کند.
کار تنوع باید بر مبنای تحلیل انتقادی نژاد، قدرت و امتیاز باشد.
همکاری و گفتگو بین ذینفعان مختلف برای ایجاد تغییرات معنادار ضروری است.
مؤسسات آموزش عالی مسئولیت رسیدگی به نابرابری نژادی و ترویج محیط های فراگیر برای همه دانشجویان را دارند.

در پایان، "رژیم های تنوع" نقد قانع کننده ای از محدودیت های طرح های تنوع در محیط های آموزش عالی ارائه می دهد. کار توماس بینش های ارزشمندی را برای رهبران دانشگاه و سیاست گذارانی ارائه می دهد که به دنبال ایجاد نهادهای عادلانه تر و فراگیرتر هستند. با درک پیچیدگی‌های رژیم‌های تنوع و اتخاذ رویکردهای دگرگون‌کننده‌تر، دانشگاه‌ها می‌توانند فراتر از لفاظی حرکت کنند و به پیشرفت واقعی به سمت عدالت نژادی دست یابند.
ارزیابی کلی:
«رژیم‌های تنوع» کتابی مدون و روشن‌فکر است که سهم بسزایی در زمینه مطالعات تنوع دارد. تحقیقات توماس با دقت انجام شده و تحلیل او واضح و مختصر است. با توجه به گفتگوی ملی در مورد نابرابری نژادی در ایالات متحده، این کتاب همچنین به موقع و مرتبط است.
من این کتاب را به همه علاقه‌مندان به تنوع، برابری و گنجاندن در آموزش عالی به شدت توصیه می‌کنم.