در مقاله "شناخت زنان روستایی با کاربرد روش تحقیق کیفی" که در سال 2002 در مجله "زن در توسعه و سیاست" منتشر شده است، عبدالرضا اسدی به بررسی وضعیت زنان روستایی در منطقه گرمسار ایران می‌پردازد. این پژوهش با استفاده از روش ارزیابی به شیوه مشارکتی انجام شده است.
در این مقاله، اسدی چهار محور اصلی را برای شناخت زنان روستایی در نظر گرفته است:

شناخت زنان روستایی از محیط پیرامونی خود
شناخت فعالیت‌های آنان
چگونگی مشارکت زنان در فرایند تصمیم‌گیری
شناخت نیازها، مشکلات و اولویت‌بندی آنها

نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که زنان روستایی در منطقه گرمسار نقش مهمی در اقتصاد خانواده و جامعه ایفا می‌کنند. آنها علاوه بر انجام کارهای خانه، در فعالیت‌های کشاورزی، دامداری، و صنایع دستی نیز مشارکت دارند. با این حال، مشارکت زنان در فرایند تصمیم‌گیری‌های جمعی جامعه روستایی اندک است.
اسدی در این مقاله به برخی از مشکلات و چالش‌های زنان روستایی در منطقه گرمسار نیز اشاره می‌کند. از جمله این مشکلات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

کمبود امکانات آموزشی و بهداشتی
فقر و بیکاری
خشونت خانگی
تبعیض جنسیتی

این پژوهش نشان می‌دهد که شناخت دقیق وضعیت زنان روستایی ضروری است تا بتوان برنامه‌های توسعه‌ای مناسبی برای آنها تدوین کرد.
در ادامه به برخی از یافته‌های مهم این پژوهش اشاره می‌کنیم:

زنان روستایی در منطقه گرمسار از محیط پیرامونی خود شناخت قابل توجهی دارند. آنها با شرایط اقلیمی، منابع طبیعی، و مشکلات زیست‌محیطی منطقه آشنا هستند.
فعالیت‌های زنان روستایی در منطقه گرمسار بسیار متنوع است. آنها علاوه بر انجام کارهای خانه، در فعالیت‌های کشاورزی، دامداری، صنایع دستی، و خدمات نیز مشارکت دارند.
مشارکت زنان در فرایند تصمیم‌گیری‌های جمعی جامعه روستایی اندک است. آنها معمولاً در تصمیم‌گیری‌هایی که مستقیماً به زندگی آنها مربوط نمی‌شود، مشارکت دارند.
زنان روستایی در منطقه گرمسار با مشکلات و چالش‌های متعددی مواجه هستند. از جمله این مشکلات می‌توان به کمبود امکانات آموزشی و بهداشتی، فقر و بیکاری، خشونت خانگی، و تبعیض جنسیتی اشاره کرد.

این پژوهش از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا تصویری واقعی از وضعیت زنان روستایی در منطقه گرمسار ارائه می‌دهد. این تصویر می‌تواند به برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران کمک کند تا برنامه‌های توسعه‌ای مناسبی برای زنان روستایی تدوین کنند.