پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1401
پدیدآور: میلاد محمدی 
استاد راهنما: محسن کرمی 
استاد مشاور: وحید حیاتی
دانشگاه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، دانشکده دین و رسانه

چکیده

هدف: موضوع پژوهش حاضر بررسی چگونگی تبدیل زندگی دکتر محمد قریب به درامی تاریخی در قالب سریال روزگار قریب ساخته کیانوش عیّاری است. به‌عبارت‌دیگر، در این تحقیق، می‌کوشیم از طریق شناخت سبک فیلمسازی عیاری در سریال موردنظر به الگویی دست پیدا می‌کنیم برای تولید درام‌های تاریخی. روش‌شناسی پژوهش: برای شناخت دراماتورژی فیلمساز، از روش تحلیلیـتوصیفی با رویکرد نئوفرمالیسم بر اساس آراء کریستین تامسون و دیوید بوردول استفاده می‌کنیم که در آن بیش از همه بر فرم آشنایی‌زدایی تأکید می‌شود. یافته‌ها: در مبحث روایت به مسائلی چون پیرنگ، راوی، نوع روایت، و درونمایه؛ در مبحث شخصیت‌پردازی به مسائلی مانند انواع شخصیت، کنش، و گفتار؛ در مبحث میزانسن به مسائلی نظیر صحنه‌پردازی، طراحی لباس و گریم، نورپردازی، و بازیگری؛ در مبحث تصویربرداری به مسائلی از قبیل اندازه نما، قاب‌بندی، و حرکات دوربین؛ و در مبحث تدوین نیز به مسائلی مثل روابط گرافیکی، ریتمی، و فضایی میان نماها پرداختیم و کوشیدیم طرز کار عیاری در تبدیل تاریخ به درام را در هر مورد بیابیم. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی، می‌توان گفت که موفقیت سریال روزگار قریب حاصلِ بهره‌گیری خلاقانه فیلمساز از نئورئالیسم در روایت‌کردن زندگی دکتر محمد قریب در قالب درامی تاریخی است.