نقش هوش هیجانی و هوش هیجانی-حسی در پیشرفت زبان خارجی: مقایسه ای بین زبان آموزان عراقی و ایرانی
پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1402
پدیدآور: زینب عبدالعباس جلیل حردان
استاد راهنما: رضا پیش قدم
استاد مشاور: الهام ناجی میدانی
دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی
چکیده
هوش نقش سازنده ای در یادگیری مطالب و محتوا دارد. مفاهیم هوش هیجانی و هوش هیجانی-حسی مدتی نیست که در زمینه یادگیری زبان انگلیسی و آموزش مهارت های آن مطرح شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش هیجانی و هوش هیجانی-حسی در پیشرفت زبان خارجی در زبان آموزان ایرانی و عراقی انجام شده است. همچنین این مطالعه مقایسه ای بین زبان آموزان عراقی و ایرانی است. بدین منظور، فراگیران شرکت کننده در این پژوهش شامل 100 نفر از دانشگاه های ایران و 100 نفر از دانشگاه های عراق بودند. ابتدا داده ها بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس با توجه به ماهیت کمی این پژوهش، از آزمون مهارت زبان نلسون برای اطمینان از همگنی شرکت کنندگان استفاده کردیم. برای سنجش هوش هیجانی، مقیاس هوش هیجانی بار-آن بین شرکت کنندگان توزیع شد. در رابطه با ارزیابی هوش هیجانی- حسی، مقیاس هوش هیجانی-حسی که توسط دکتر پیشقدم و همکاران طراحی و تایید شده است (2020) استفاده شد. برای بررسی روابط بین هوش هیجانی، هوش هیجانی-حسی و پیشرفت زبان در زبان آموزان زبان انگلیسی، همبستگی پیرسون اجرا شد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها، نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و هوش هیجانی-حسی زبان آموزان ایرانی و پیشرفت زبان انگلیسی رابطه معناداری وجود دارد.علاوه بر این، روابط معناداری بین این متغیرها برای زبان آموزان عراقی زبان انگلیسی مشاهده شد که با توجه به تحلیل رگرسیون، ثابت شد که در حالی که هوش هیجانی پیشبینیکننده بهتری برای پیشرفت زبان نسبت به هوش احساسی در بین زبانآموزان ایرانی زبان انگلیسی بود، هوش هیجانی-حسی در پیشبینی پیشرفت زبان در زبانآموزان عراقی بهتر از هوش هیجانی بود. نتایج این پژوهش پیامدهای ارزشمندی را برای سیاست گذاران، نهادهای استخدام، برنامه های آموزشی معلمان و زبان آموزان زبان انگلیسی ارائه کرد.
نظر شما