با وجود خورشید و انبوه ستارگان درخشان، فضا تاریک به نظر می‌رسد. دلیل این تاریکی را می‌توان در چند عامل جستجو کرد:
1. عدم وجود ذرات برای پراکنده شدن نور:
در خلاء فضا، ذرات و مواد کافی برای پراکنده کردن نور خورشید وجود ندارد. در واقع، نور خورشید در فضا به صورت مستقیم حرکت می‌کند و منعکس یا پراکنده نمی‌شود. به همین دلیل، فضا سیاه به نظر می‌رسد.
2. گستردگی عظیم جهان:
جهان آنقدر وسیع و پهناور است که حتی با وجود تعداد بی‌شماری ستاره، نور آنها به طور کامل فضا را روشن نمی‌کند. 
3. سن محدود جهان:
با وجود اینکه جهان بسیار بزرگ است، اما عمر آن محدود است. نور از ستارگان دوردست میلیاردها سال طول می‌کشد تا به زمین برسد. به همین دلیل، بسیاری از ستارگانی که نورشان را مشاهده می‌کنیم، در واقع در حال حاضر وجود خارجی ندارند.
4. جذب نور توسط ذرات:
بخشی از نور ستارگان توسط ذرات موجود در فضای بین ستاره‌ای جذب می‌شود. این امر نیز به تاریکی فضا می‌افزاید.
5. انبساط جهان:
جهان در حال انبساط است. به این معنی که فاصله بین ستارگان و کهکشان‌ها به طور مداوم در حال افزایش است. این امر باعث می‌شود که نور ستارگان ضعیف‌تر شده و به تاریکی فضا دامن بزند.
در مورد رنگ آبی آسمان:
هنگامی که نور خورشید به جو زمین می‌رسد، با مولکول‌های موجود در جو برخورد می‌کند. این مولکول‌ها نور را در جهات مختلف پراکنده می‌کنند. نور آبی با طول موج کوتاه‌تر، بیشتر از سایر رنگ‌ها پراکنده می‌شود. به همین دلیل، آسمان در طول روز به رنگ آبی دیده می‌شود.