تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ماه ممکن است قدیمی‌تر از تخمین‌های قبلی باشد. این یافته‌ها بر اساس بررسی نمونه‌های سنگی به‌دست‌آمده از ماموریت‌های آپولو و تحلیل‌های جدید درباره نحوه شکل‌گیری ماه به‌دست آمده‌اند.

تخمین قبلی قدمت ماه

• محققان پیش‌تر بر اساس نمونه‌های سنگی که فضانوردان ماموریت‌های آپولو از سطح ماه به زمین آورده بودند، قدمت ماه را حدود ۴.۳۵ میلیارد سال تخمین زده بودند.

نحوه شکل‌گیری ماه؛ فرضیه برخورد عظیم

برخورد زمین و تئا:

• فرضیه پذیرفته‌شده کنونی این است که ماه در نتیجه برخوردی عظیم بین زمین جوان و جرمی آسمانی به نام تئا شکل گرفته است.
• این جرم آسمانی که اندازه‌ای مشابه سیاره مریخ داشته، حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش، یعنی تنها کمی پس از شکل‌گیری زمین، با آن برخورد کرده است.

تشکیل ماه:

• این برخورد باعث شد که حجم عظیمی از سنگ‌های گداخته به فضا پرتاب شوند.
• این مواد به مرور زمان به هم پیوستند و جرمی را تشکیل دادند که امروزه آن را به عنوان ماه می‌شناسیم.

نتیجه‌گیری

این یافته‌ها نشان می‌دهند که ماه پیرتر از تخمین‌های قبلی است و قدمت آن به دوران اولیه شکل‌گیری منظومه شمسی بازمی‌گردد. این اطلاعات نه تنها درک ما از تاریخچه ماه را بهبود می‌بخشد، بلکه می‌تواند به شناخت بهتر از فرآیندهای اولیه شکل‌گیری سیارات و قمرها در منظومه شمسی کمک کند.

پیام اصلی: کشف قدمت بیشتر ماه، بر اهمیت مطالعه تاریخچه زمین و منظومه شمسی تأکید دارد و نشان می‌دهد که ماه همچنان رازهای زیادی برای فاش کردن دارد.