مسیحیان و هالیوود
هالیوود با همه ستاره ها و نفوذش محلی کاملا سکولار شناخته می شود، گرچه فیلم های با مضامین مذهبی همیشه در هالیوود ساخته می شده، رابطه جامعه مسیحی آمریکا و هالیوود توافق آمیز نبوده است. مسیحیان معتقد آمریکایی از همان آغاز صنعت سینما در آمریکا سعی داشته اند بر پیام هایی که از هالیوود صادر می شود، تأثیر بگذارند و تاکتیک های مختلفی از جمله تحریم و اعتراض های جمعی را به کار برده اند. در سال های اخیر آن ها سعی کرده اند از راهی دیگر بر هالیوود تأثیر بگذارند و آن حضور مسیحیان در فرآیند فیلمسازی در سطوح گوناگون در هالیوود است. از طرف دیگر هالیوود نیز بازار بالقوه بزرگی در میان جمع بزرگ مسیحیان معتقد کشف کرده است که ارزش سرمایه گذاری را دارد، کافی است که پیام شایسته ای و راهی برای پخش آن یافت، مخاطبان خواهند آمد.
گروه های فیلمسازی مسیحی اکنون به جای ساختن فیلم های موعظه آمیز، بیشتر تماشاچیان را دلزده می کرد، سعی می کنند در جریان ماجراهای سرگرم کننده پیام انجیل را هم به گوش مردم برسانند.
امروزه فیلمسازان جریان اصلی هالیوود حتی در فیلم های معمولی خود هم سعی می کنند گوشه چشمی به مخاطبان مسیحی داشته باشند. در فیلم پرفروش امسال آمریکا آقا و خانم اسمیت ساخته شرکت فوکس قرن بیستم برادپیت و آنجلیکا جولی قاتلانی حرفه ای و عصیانگری خدانشناسند، اما هنگامی که ماشین همسایه شان را برای یک تعقیب و گریز طولانی می دزدند، یک صلیب آویزان از آینه عقب در نماهای فیلم واضحا به چشم می خورد و در صحنه بعدی بازیگران در هنگام گریز بلوزهایی قرضی را می پوشند که بر روی آن عنوان راک مسیحی نقش بسته است.
کارگردان فیلم دوگ لیتمن در توضیح می گوید تصمیم گرفتیم که همسایه دیوار به دیوار قهرمانان فیلم که صلیب مال آنهاست، مسیحیان جوان و معتقدی باشند، نه به دلیل خاصی تنها چون فکر می کردیم این گونه کار زیباتر می شود.
افرادی مانند لیتمن در هالیوود امروز تنها نیستند. پس از دهه ها بی اعتنایی جریان مسلط هالیوود به مسیحیت و یا حتی جریحه دار کردن احساسات مسیحیان مومن با فیلم های تجدیدنظرطلبانه ای مانند آخرین وسوسه مسیح - به نظر می رسد که هالیوود در حال سازگار کردن با موج فزاینده مذهبی شدن در فرهنگ آمریکایی است.
بیش از پیش تهیه کنندگان، کارگردانان، مدیران اجرایی استودیوها و متخصصان بازاریابی به دنبال جلب کردن نظر مخاطبانی هستند که سال گذشته هنگام اکران فیلم شور مسیح قدرت خود را نشان دادند. فیلم ساخته مل گیبسون به فروش اعجاب آور 370 میلیون دلار در بازار داخلی رسید. از طرف دیگر قدرت گیری یک بلوک محافظه کار مسیحی پس از انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا هم به تغییر نگرش ها و رویه ها در صنعتی که معمولا با سکولاریسم همراه دانسته می شد، کمک کرده است.
مسیحیان انجیلی و بنیادگرا بیش از 30 میلیون نفر را تشکیل می دهند که جامعه ای کاملا شکل گرفته، قابل شناسایی و با سلایق و ترجیحات کاملا معین است که به راحتی تولیدکنندگان هالیوودی می توانند فیلم هایی برای آن ها تهیه کنند. حتی نظر داشتن به این بازار باعث شده که تهیه کنندگان در دیالوگ های فیلم ها جانب احتیاط را رعایت کنند تا کلیساروها را از خود نرنجانند.
استودیوها همچنین به کارشناسان جدیدی در بازاریابی مسیحی روی آورده اند تا فیلمنامه های خانوادگی شان را از لحاظ محتواهای قابل اعتراض بررسی کنند و طرح هایی برای بازاریابی جهت دسترسی به مخاطبان مسیحی ابداع کنند.
برای مثال هنگام ساخته شدن فیلم وقایع نگاری های نارنیا پل لوئر که در وب سایتش خودش را کارشناس ایمان و خانواده معرفی می کند، استخدام شد تا بر روی اقتباس سینمایی این فانتزی ادبی نوشته سی اس لویس کار کند که گروه های مسیحی آن را تمثیل صریحی از رستاخیز مسیح می دانند و چنین کارشناسانی را بسیاری از شرکت های سینمایی دیگر برای فیلم هایی از گونه های متفاوت استخدام کرده اند تا تماشاگران مسیحی را از خود راضی کنند.
گرچه در مورد معنای اصطلاح سینمارو مسیحی ممکن است بین این کارشناسان اختلاف نظر وجود داشته باشد، اما در مجموع این متخصصان از تأیید ارزش های مسیحی و حقایق انجیلی سخن می گویند. آن ها در مورد حذف کردن ناسزاها و موارد توهین آمیز به مسیح یا مراسم کلیسایی نظر می دهند. جدا از این متخصصان بازاریابی و تهیه کنندگان مسیحی استودیوها را تشویق می کنند که نه تنها کلمات مورداعتراض را حذف کنند، بلکه نهادها و شخصیت های مسیحی را به طور واضح تری در فیلمنامه بگنجانند.
گروه های مسیحی فعالیت های خود را حتی به سطح مجلس قانونگذاری هم بسط داده اند.
چند ماه قبل گروهی از کارگردانان، نویسندگان و تهیه کنندگان مسیحی از کنگره درخواست کردند نمایندگان کنگره همگام با اعتراضات همیشگی شان به وفور مواد مخدر، سکس و خشونت در صنعت فیلمسازی از اعتبارات دولتی برای کمک به آن ها استفاده کنند تا این فیلمسازان بتوانند محصولات باکیفیت تری بسازند. گروه
Act one writing for Hollywood که فیلمنامه نویسان مسیحی را تعلیم می دهد و راهنمایی می کند، قانونگذاران را فراخواند تا از سناریوهای الهام بخش اخلاقیات و مربوط به زندگی واقعی حمایت کنند تا امکان به فیلم درآمدن آن ها به وجود آید. زنا دل شرودر معاون مدیریت این گروه این خواست را صرفا راهی برای تاثیرگذاری بر فرهنگ به طریق مثبت می خواند.
دیــن باتــای تهیــــه کننده اجرایی سریال
That ‘70s Show - سریالی با موضوعاتی مانند این که چگونه خانواده ای با نوجوانشان که دیگر به کلیسا نمی رود برخورد می کنند - (ساخت شرکت فوکس) می گوید که لعن و نفرین فرستادن به هالیوود جز دشمن درست کردن نتیجه ای ندارد، بلکه باید شیوه دیگری برگزید.
از دهه 1990 به بعد گروهی از فیلمسازان مستقل مسیحی پیدا شده اند که همان فیلم های ماجرایی و کارآگاهی همیشگی اما این بار از نوع مسیحی می سازند. از جمله این ها می توان به برادران دوتر اشاره کرد که دارای یک شرکت تهیه فیلم مسیحی با نام
Signal Hill Picture هستند.
کار آن ها مانند سایر فیلمسازان مستقل است. آن ها از سرمایه گذاران خصوصی پول می گیرند، بودجه فیلم را پایین نگه می دارند ولی از بازیگران حرفه ای گرچه اغلب از فهرست B هستند استفاده می کنند. این آمیزه هالیوود و مسیحیت را می توان در آگهی های تبلیغاتی این شرکت هم دید که مخلوطی از واژگان انجیلی و تبلیغات نوع هالیوودی است.
مشکل فیلمسازان مستقل مسیحی یا غیر از آن پخش سینمایی محصولاتشان بوده است که قبلا به تلویزیون های کابلی و ویدئو محدود می شد، اما شرکت سیگنال هیل توانست با کمک شرکت خواهرش
Christian Cinema یکی از آخرین تولیداتش خیابان های بخشایش را در سطح سینماها هم توزیع کند.
فیلمسازان مسیحی اما غول های خود را هم دارند. شرکت Gener8xion Entertainment با مدیریت ماتیو کروچ که دفتری هم در هالیوود دارد، با TBN، شبکه تلویزیونی مسیحی، پیوند دارد که سال ها بوده است که برنامه های مذهبی مثل ویدئوهای راک مسیحی یا شو برای کودکان و سایر برنامه های تبلیغی مسیحی می ساخته است.
در سال 1999 همین شرکت بود که فیلم رمز امگا را بر روی پرده آورد که کهنه کارهای هالیوودی مثل مایکل یورک و کاترین اکسنبورگ در آن شرکت داشتند و داستان مالوف ظهور رجال را بازگو می کرد، فیلم در 300 سینمای آمریکا اکران شد و 13 میلیون دلار فروش کرد. فروش بالای فیلم رمز امگا که باعث شد دنباله ای هم بر آن ساخته شود، نقطه عطفی برای فیلمسازان مسیحی به حساب می آمد. به این ترتیب فیلم های مسیحی که تا پیش از آن محتوایی صرفا عقیدتی داشتند و با بودجه کم برای نمایش در کلیساها ساخته می شدند، توانستند به جریان اصلی فیلمسازی وارد شوند.
البته همه مسیحیان آمریکایی نیز از موفقیت شرکت هایی مثل سیگنال هیل یا Gener8xion استقبال نمی کنند، گروهی از آنان اعتقاد به رمز انجیل را که در فیلم رمز امگا مطرح می شود به عنوان اعتقادی دروغین محکوم می کنند و همچنین در حالی که برخی از مسیحیان از فیلمی مانند خیابان های بخشایش به خاطر شباهتش با فارگو یا پالپ فیکشن خوششان می آید، دیگران به همین دلیل از آن نفرت دارند. بر همین روال در حالی که افرادی مانند بابی داونز از این که فرهنگ مسیحی معاصر آمریکا انحصاری و دربسته است، شکایت دارند. مخالفان از این شکایت دارند که فرهنگ پاپ مسیحی بیش از حد این جهانی شده است.
به نظر می رسد که این مسیحیان این جهانی در وسط طیفی قرار گرفته اند که یک طرف آن را فرقه های مذهبی مانند آمیش ها، یهودیان حصیدی و راهبان کاتولیک تشکیل می دهد و در طرف دیگر آن افراد سکولار قرار دارند.
منبع: هفته نامه خردنامه / 1384 / شماره 84 ۱۳۸۴/۰۰/۰۰
نویسنده : علی ملائکه
نظر شما