فرانسوا دووالیه، که به پاپا دوک نیز شهرت داشت، در 21 آوریل 1971 در سن 64 سالگی بر اثر حمله قلبی در کاخ ریاست جمهوری هائیتی در پورت او پرنس درگذشت. او 14 سال بر هائیتی حکومت کرده بود و در این مدت به عنوان یکی از بی‌رحم‌ترین دیکتاتورهای تاریخ شناخته شد.
دووالیه در سال 1957 پس از مرگ ناگهانی پدرش، رئیس جمهور هائیتی شد. او به سرعت قدرت را در دستان خود متمرکز کرد و یک رژیم دیکتاتوری وحشتناک ایجاد کرد. او هزاران نفر از مخالفان سیاسی خود را به قتل رساند یا به زندان انداخت و فساد و سرکوب به امری رایج در هائیتی تبدیل شد.
با وجود جنایات هولناکی که مرتکب شد، دووالیه در میان برخی از فقرا و طبقات پایین جامعه هائیتی محبوب بود. او خود را به عنوان "پدر ملت" معرفی می‌کرد و با توزیع غذا و پول به جلب حمایت آنها می‌پرداخت.
مرگ دووالیه باعث ناآرامی‌های سیاسی در هائیتی شد و پسرش، ژان-کلود دووالیه، که به "بیبی دوک" معروف بود، به جای او به قدرت رسید. ژان-کلود نیز به مانند پدرش به دیکتاتوری خود ادامه داد تا اینکه در سال 1986 در پی یک کودتا از قدرت برکنار شد.
میراث فرانسوا دووالیه میراثی پیچیده و تاریک است. او به عنوان یکی از بی‌رحم‌ترین دیکتاتورهای تاریخ شناخته می‌شود، اما در عین حال برخی او را به عنوان رهبری می‌شناسند که به فقرا و طبقات پایین جامعه هائیتی کمک کرد. مرگ او نقطه عطفی در تاریخ هائیتی بود و تا به امروز تأثیر او بر این کشور قابل مشاهده است.