دزدی وارد خانه‌ای شد و شروع کرد به بیرون بردن لوازم از خانه و تقریبا هر چیزی را که به دستش رسید، خارج کرد. صاحبخانه که در خیابان سرگرم صحبت با دوستی بود، دزد را دید که اموالش را زیر بغل گرفته است و با خود بیرون می‌برد. چند دقیقه صبر کرد سپس به خانه رفت و خود را در پتویی پیچید و به خواب زد. وقتی دزد برای بردن وسیله دیگری برگشت، پرسید: تو اینجا چه کار می‌کنی؟ مرد جواب داد: مگر قرار نیست با هم اسباب‌کشی کنیم؟
عده‌ای به اشتباه تصور می‌کنند اگر تند و ترش ننشینند و با کلمات سنگین و الفاظ قلمبه معلومات خود را به رخ دیگران نکشند، مردم آنها را دست می‌اندازند و به دید حقارت به آنها نگاه می‌کنند و حاضر نیستند برایشان اهمیتی قائل شوند.
اگر خدای نکرده شما هم از این اشخاص هستید، اجازه بدهید بدون خجالت و رو دربایستی بگویم در اشتباه هستید و از این راه هرگز نخواهید توانست به مقصود خود برسید.
بعضی‌ها بکلی شوخ‌طبع نیستند؛ زیرا احتمالا آگاهانه سعی می‌کنند با مسائل جدی برخورد کنند. شاید فکر می‌کنند اگر جدی باشند، مهم‌تر جلوه می‌کنند یا اعتبار بیشتری به دست می‌آورند.
شوخ‌طبیعی یعنی این که بتوانید از وجود خودتان بیرون بیایید، بیطرفانه به خود نگاه کنید و خودتان را جدی نگیرید یا به عبارتی بتوانید به خود بخندید. این کار به شما امکان می‌دهد هنگام برخورد با مسائل جدی و بزرگ، با حفظ فاصله معینی میان خودتان و آن مساله خود را با آن مرتبط ندانید. این روش برخورد را برای همه کسانی که درگیر آنها هستند، آسان‌تر می‌کند.
به طور معمول، شوخی بیش از آن که کسی را به خنده بیندازد، لبخند به لب‌ها می‌آورد. بندرت پیش می‌آید که بی غل و غش و شادمانه بخندیم زیرا خندیدن کار نسبتا سنگدلانه‌ای است و ما را وادار می‌کند از تصورات و توهماتی که از مدت‌ها پیش به آنها چنگ می‌زده‌ایم، دست برداریم.
با این همه، شوخی نیز آزادی بخش عظیمی است؛ درست در همان لحه که تصور آزاردهنده‌ای که تاکنون موجب عذاب ما می‌شده است، در انفجار خنده و شوخی حل می‌شود؛ بار غصه آن نیز وجودمان را ترک می‌کند.

استفاده از شوخی‌
در برخورد با آدم‌های مشکل، شوخ طبعی شما اندوخته و راه چاره مهمی است و می‌توانید برای کاستن از تنش و هیجان وضع موجود و خنثی کردن پرخاشگری دیگران از آن بهره بگیرید.
اگر می‌خواهید با افرادی رابطه برقرار کنید که گوش شنوا ندارند، شوخی می‌تواند بی آن که کسی را برنجاند، توجه افراد را جلب کند. اگر می‌خواهید کاری کنید که فردی احساس راحتی و آسودگی کند، می‌توانید با استفاده از شوخی محبت‌آمیز از موانعی چون سن، میزان تحصیلات، موقعیت اجتماعی و علایق متفاوت بگذرید.
اگر قرار است در حضور جمعی حرف بزنید، با شوخی کردن آرامش پیدا می‌کنید و موفق به جلب توجه افراد می‌شوید. از این مثال‌ها درمی‌یابیم که شوخی وسیله بسیار خوبی برای تضمین موفقیت روابط میان فردی است.

شوخ طبعی‌تان را تقویت کنید
شوخ‌طبعی با قابلیت فرد برای تفریح و بازیگوشی پیوند دارد و از ملزومات حتمی هر نوع اندیشه خلاق است. برای تقویت شوخ‌طبعی خود باید خوشی و تفریح را برای خود مجاز بدانید. در زندگی خود به خلاقیت و بازی و تفریح بها بدهید. اگر از افرادی هستید که هر روز دست‌کم یک بار از ته دل می‌خندند، نیازی به مطالعه این مطلب ندارید، ولی تنها عده کمی به اندازه کافی خوشحال و راضی، یا در آن حد نسبت به مشکلاتشان بی‌اعتنا هستند که بتوانند حتی روزی یک بار بخندند.
یک چیز مسلم است. شوخی آدم‌ها را می‌خنداند یا دست‌کم لبخند به لب‌هایشان می‌آورد. به همین دلیل است که به‌تنهایی هم می‌توان خندید. حتما بارها در خلوت خودتان متوجه شده‌اید که هنگام خواندن یا شنیدن مطلب مضحکی، دارید با صدای بلند می‌خندید.
شما می‌توانید دیگران را هم به خنده بیندازید؛ اما برای خنداندن دیگران ابتدا باید خودتان را بخندانید. خنده مسری است، درست همان گونه که دلزدگی و افسردگی به دیگران سرایت می‌کند. اگر عادت به خندیدن نداشته باشید، غیرممکن است که بتوانید از شوخ‌طبعی خود استفاده کنید.
خندیدن مستلزم انقباض ۲ گروه از عضلات صورت است. انقباض یک گروه گوشه‌های دهان را به طرف بالا می‌کشد و گروهی دیگر لب پایین را بالا می‌کشد و دهان را باز می‌کند. اگر بندرت بخندید، این عضلات تحلیل می‌روند و شما دچار اخمی ثابت و همیشگی می‌شوید که حتی موقع خندیدن هم باز نمی‌شود. از این رو باید تمرینات مخصوصی را انجام دهید که همه عضلات صورت را به کار می‌اندازد.
هر روز صبح پیش از خروج از منزل، با حرکت دادن عضلات صورت، انواع شکلک‌ها را درآورید. این کار لبخندی روی صورت شما می‌گذارد و به جوان ماندنتان کمک می‌کند. کار بهتری هم هست که می‌توانید انجام دهید: از خانه خارج شوید و از هر فرصتی که برای خندیدن پیش می‌آید، استفاده کنید.

از اخبار ناخوشایند دوری کنید
در دنیایی زندگی می‌کنیم که دائما با فجایع دست به گریبان است و چیزهایی می‌بینیم که بسیار ناراحت‌کننده و یاس‌آورند: قحطی، جنگ، شیوع بیماری‌های مسری، سوء قصد به جان آدم‌ها، بلایای طبیعی و امثال این‌ها. به این ترتیب چیز زیادی برای خوشحال کردن شما وجود ندارد! اگر می‌خواهید قابلیت خندیدن‌تان را حفظ کنید، یک اقدام احتیاطی معقول این است که بیش از حد به مطلب روزنامه‌ها و گزارش‌های تلویزیونی درباره فاجعه‌ها توجه نکنید.

هر روز بخندید
در شرایطی که اوضاع اطراف نابسامان و در شرف فروپاشی است، استفاده از بعضی فرصت‌ها برای خندیدن یا لبخند زدن نشانه کژبینی یا دیوانگی نیست. بعکس، شوخی به روحیه‌ای که تحت تاثیر مصیبت و بدبیاری است، جان تازه‌ای می‌بخشد و خدمتی به ما می‌کند که با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست.
از آدم‌های عبوس و بدخلق فاصله بگیرید و به افرادی نزدیک شوید که خندیدن را حتی در صورت بروز مشکلات دوست دارند. همچنین شوخ‌طبعی فعالیتی بی‌نهایت خلاق است، پس هرچه بیشتر با مردمی که مدام می‌خندند و بذله‌گویی می‌کنند، همراه باشید. برای گسترش نیروی تفکر خلاق شما بهتر خواهد بود. به تماشای فیلم‌های کمدی بروید. کتاب‌های خنده‌دار بخوانید، نوار برنامه‌های کمدین‌ها را تهیه کنید، برناه‌های سرگرم‌کننده و خنده‌دار تلویزیون را تماشا کنید…
هر چه بیشتر بخندید، خندیدن آسان‌تر می‌شود! اگر تمام فکر و حواستان را روی مسائل شادی‌بخش و سرگرم‌کننده زندگی متمرکز کنید، روزهای مصیبت‌بار را فراموش کنید و از زندگی لذت ببرید، شوخی از تنش می‌کاهد. فرض کنید فردی چیزی از شما می‌خواهد که مایل نیستید آن را به او بدهید( آن چیز ممکن است وقت شما باشد، یا مشارکت در یک فعالیت)‌.
در این شرایط می‌توانید با شوخی تنش را کاهش دهید و در عین حال به آن فرد بفهمانید که امتناعتان از روی بدخواهی نیست. این نکته بسیار اهمیت دارد، بخصوص اگر قبلا هم در شرایط مشابه، به‌ناچار به او جواب رد داده باشید.
همچنین شوخی پرخاشگری را کاهش می‌دهد و شاید این مهم‌‌‌ترین تاثیر آن باشد. می‌دانید که پرخاشگری در صورتی که مهار نشود، چه مخاطراتی خواهد داشت؛ پرخاشگری بسرعت اوج می‌گیرد و تبدیل به خشونت لفظی می‌شود، شما را از رسیدن به هدفتان بازمی‌دارد و گاهی به از دست دادن دوستی، محبت و احترام طرف مقابل می‌انجامد.
شوخی به شما کمک می‌کند از همه این عوارض دوری کنید به محض این که سعی می‌کنید خود را به لودگی بزنید، بدنتان شل و حالت قیافه‌تان ملایم و مهربان می‌شود. لبخند چهره‌تان را روشن می‌کند و مجموعه این حالات ادامه پرخاشگری و خشونت را برای طرف مقابل بسیار دشوار می‌کند.

از کنایه‌زدن بپرهیزید
مراقب لحن خود باشید. یک شوخی واحد بسته به شیوه‌ای که بیان می‌شود ممکن است یک شوخی دلنشین تلقی شود و یا ریشخند و تمسخر به حساب بیاید. هیچ‌گاه افراد را دست نیندازید.
طعنه و کنایه مانند شمشیر دو لبه‌اند؛ ‌زیرا شما را در وضعیت «برنده ت بازنده» قرار می‌دهند. با طعنه زدن خطر بالا گرفتن درگیری و خشونت لفظی را پیش می‌آورید؛ زیرا وقتی طرف مقابل متوجه مقصود شما بشود، به احتمال زیاد مقابله با مثل می‌کند.
همه می‌دانیم فایده شوخی و متلک بجا و مناسبت این است که طرف را رضای و خوشحال کنیم، به غرور و خودپسندی وی بیفزاییم و به این ترتیب نظر موافق او را به سمت خود جلب کنیم. اما عده‌ای از ما از عهده این کار بر نمی‌آئیم و به قول عوام، از فوت کوزه‌گری» آن بی‌خبر هستیم یا آنقدر خودخواه و متکبریم که حاضر نمی‌شویم حتی یک دقیقه هم وقت خود را صرف خوشحال کردن شخص دیگری کنم و آن وقت از دیگران هزاران توقع داریم.
برای این‌که بتوانید در اشخاص نفوذ کنید و با یک شوخی و بذله‌گویی مناسب جای خود را در قلب ایشان باز کنید، باید توجه داشته باشید، شوخی و مزاح تیغ برنده و دولبه‌ای است که نمی‌توان آن را به دست هر کسی داد و در موقع خود برای جلب قلوب و هم برای پاسخ دندان‌شکن به حریف می‌توان از آن استفاده کرده و به منظور خود رسید.
برای این‌که بتوانید شوخ و بذله‌گو بوده و دیگران را مجذوب کنید، در مرتبه اول باید توجه داشته باشید طرف چه کسی است و شخصی که مورد شوخی قرار می‌گیرد، دارای چه نوع افکاری است و تا چه اندازه‌ای شوخی شما در او اثر می‌کند.
همیشه باید این نکته را به خاطر داشت. مردم موقعی می‌خندند که شخص دیگری طرف شوخی قرار می‌گیرد. مثلا در زمستان بچه‌ها از لیز خوردن مردم بر روی برف و یخ و زمین خوردن آنها قاه‌قاه می‌خندند و خود ما هر وقت کاریکاتور شخص معروفی را در روزنامه مشاهده می‌کنیم که نقاش هنرمند او را به قیافه مضحکی کشیده است، بی‌اختیار لب به خنده می‌گشائیم: زیرا به این وسیله غررو خودپسندی ما افزوده و اقناع می‌شود خود را برتر از شخص دیگری می‌یابیم و از خود راضی و خوشحال می‌شویم.
بنابراین هنگام شوخی باید توجه داشت که شخص موردنظر، خود را وسیله خنده عده دیگری تصور نکند و رنجیده‌خاطر نشود. هرگز با شوخی‌های لوس و بی‌مزه که باعث تفریح و خنده هیچ کس نمی‌شود.
شخصی را از خود نرنجانید؛ زیرا از لحاظ ارتباط همین نکته مهم است که می‌بینیم مردان موفق جهان، پیوسته در کوچک‌ترین حرف خود دقت می‌کنند و نمی‌گذارند دیگران از او ناراضی و گله‌مند شوند و اکثرا به یک نوع شوخی مطمئن مبادرت می‌ورزند که یقین دارند هرکس را خوش می‌آید.
مطمئن‌تر و بی‌دردسرتر از آنچه ما درباره خودمان گفته و دیگران را به خنده می‌اندازیم، شوخی‌هایی است که هر روز در جراید منتشر می‌شود. شما هم آن را می‌خوانید و می‌خندید؛ ولی چون خطاب به شخص مخصوصی نیست، کسی رنجیده‌خاطر نمی‌شود و کینه نویسنده را به دل نمی‌گیرد.
شخص شوخ و بذله‌گویی که به نکات دقیق مردمداری و نفوذ در دیگران واقف است،‌ هرگز در زندگی گیر نمی‌افتد و در اجتماعات و مجالس هرچه بخواهد می‌گوید و اثر حرف او زیادتر از این است که ۲۰ مامور هفت‌تیر به دست در جلوی شنوندگان ایستاده و آنها را مجبور به گوش دادن بکنند.
آنها چنان شیفته شوخی و متلک‌های او می‌شوند که به‌ زور هم نمی‌توان از آن مجلس بیرونشان کرد. هر وقت برای خنداندن و نفوذ در دیگران، لب به شوخی باز می‌کنید، متوجه باشید کاری نکنید و حرفی نزنید که بعدا پشیمان شوید.
مطمئن‌ترین شوخی‌ها این است که خودتان، هدف این تیر باشید تا به این وسیله غرور و خودپسندی دیگران ارضا شده باشد. هرگز بی‌موقع شوخی و مزاح نکنید و با جملات لوس و زننده که مطمئنا در دیگران اثر سوء دارد، خود را از این قدر و منزلتی که دارید، نیندازید.

منبع: روزنامه جام جم ۱۳۸۷/۰۶/۱۰
نویسنده : صابر محمدى