حسین منزوی، شاعر و نویسنده برجسته ایرانی، در مقاله‌ای با عنوان "سیمین دانشور از نگاه ..." به شرح خاطرات خود از اولین دیدار با سیمین دانشور و تجربیاتش در کلاس درس او می‌پردازد.

اولین دیدار:

منزوی اولین بار در سال 1345، در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، سیمین دانشور را ملاقات می‌کند. او در این دیدار، سیمین را زنی با "چهره‌ای سیاه مهربان، قامتی کشیده با قوسی اندک بر پشت، لبخندی که بیشتر از دهانش در چشم‌هایش جلوه داشت" و "لباسی ساده" توصیف می‌کند. در کنار سیمین، جلال آل‌احمد، همسرش، نیز حضور دارد که به نظر منزوی، بیشتر برای "گردگیری" با "رئیس‌های" دانشکده ادبیات که با او مشکل داشتند، به آنجا آمده است.

کلاس درس سیمین:

منزوی کلاس درس سیمین را کلاسی با "حال و هوای خاص" و "بیشتر مثل خانوادۀ پرجمعیتی که بر محور مادر می‌چرخید" توصیف می‌کند. در این کلاس، خبری از "رابطه‌های خشک شاگرد و معلمی" نیست و سیمین با تکیه‌کلام محبت‌آمیز "بچه جان!" با همه دانشجویان، فارغ از سن و جنس، صحبت می‌کند.

سیمین درسی "راحت" می‌دهد و گاه به "مسائل اجتماعی" نیز می‌پردازد که در آن زمان "خالی از گستاخی و شجاعت نبوده است."

ظرفیت شگفت مادرانه:

منزوی در ادامه، به "ظرفیت شگفت مادرانه" سیمین اشاره می‌کند و او را زنی می‌داند که "می‌تواند همۀ یتیم‌های جهان را زیر بال بگیرد."

نکات کلیدی:

• اولین دیدار منزوی با سیمین دانشور در سال 1345 در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رخ می‌دهد.
• منزوی، سیمین را زنی مهربان، با لبخندی زیبا و ساده‌پوش توصیف می‌کند.
• کلاس درس سیمین فضایی صمیمی و خانوادگی دارد و او با دانشجویان با محبت رفتار می‌کند.
• سیمین درسی راحت می‌دهد و به مسائل اجتماعی نیز می‌پردازد.
• منزوی سیمین را زنی با "ظرفیت شگفت مادرانه" می‌داند.

منبع:

• "سیمین دانشور از نگاه ..."، حسین منزوی، بخارا، فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۱، شمارۀ ۸۶، ص ۳۴۹.