نرخ بیکاری کشور در سال 88 رکورد زد. براساس گزارش مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در سال گذشته 9/11 بوده است این در حالی است که در سال 87 نرخ بیکاری 4/10درصد بوده و این مسئله نشانگر افزایش 5/1 درصدی بیکاری در کشور است.
به گزارش فرارو، براساس نتایج آمارگیری نیروی کار در سال 88، وضعیت اشتغال در کشور در شرایط نامناسبی قرار دارد. آمارها نشان می‌دهند این نرخ بیکاری در چهار سال گذشته بی‌سابقه بوده است.
بررسی روند کاهش و افزایش نرخ بیکاری در کشور طی سال 88 و همچنین مقایسه آن با سال 87 نشان می دهد که علاوه بر افزایش 1. 5 درصدی نرخ بیکاری کل کشور نسبت به سال 87، در 22 استان نیز نرخ بیکاری دو رقمی بوده است و تنها 8 استان توانسته اند به نرخ بیکاری تک رقمی دست یابند.
استانهای ایلام، خراسان جنوبی، خراسان شمالی، کردستان، توانسته اند وضعیت نرخ بیکاری خود را بهبود بخشند. همچنین استانهای گلستان، استان مرکزی، زنجان و هرمزگان، توانسته اند نرخ بیکاری خود را بهتر کنند.
این در حالی است که بررسی‌ها نشان می‌دهد که از 30 استان کشور در 88، در 13 استان از حداقل 9/1تا 4 درصد نرخ بیکاری به نسبت سال 87 رشد داشته‌اند که در این بین آذربایجان شرقی با 2/3 درصد رشد در کنار قزوین با 8/3 درصد و همدان با 4 درصد رشد نسبت به سال 87، بیشترین میزان رشد نرخ بیکاری به فاصله یک سال را تجربه کرده‌اند.
همچنین بررسی نرخ بیکاری در استان تهران نیز نشان دهنده وجود 11 درصد نرخ بیکاری در سال 87 بود که این میزان با 9/0 درصد رشد به 9/11درصد در سال 88 رسید. چهارمحال و بختیاری نیز طی سال 87 شاهد 1/14 درصد بیکاری بود که این میزان با رشد 3/2درصدی به 4/16درصد در 88 رسید.
در بین خراسانی ها نیز فقط نرخ بیکاری خراسان رضوی در سال 88 نسبت به 87 افزایش داشته است به نحوی که از 3/8 درصد 87 به 2/11 درصد در سال 88 با رشد 9/2 درصدی رسید. استان خوزستان نیز در سال 87 معادل 5/12 درصد بیکاری را به ثبت رساند که این نرخ در سال 88 با 6/0 درصد رشد 1/13 درصد را نشان داد.
براساس این آمار بخشی از جمعیت شاغل نیز دارای اشتغال ناقص بوده‌اند. رقم اشتغال ناقص در سال 88 به رقم 5/9 درصد جمعیت شاغل رسیده است.

بیکاری در دوگروه سنی
براساس این گزارش، نرخ بیکاری جوانان 24-15 ساله 7/24 درصد بوده است. این شاخص در بین زنان نسبت به مردان و در مناطق شهری نسبت به مناطق روستایی بیشتر است. بررسی نرخ بیکاری در این گروه سنی نشان می‌دهد که این شاخص نسبت به سال 87، 7/1 درصد افزایش داشته است.
نرخ بیکاری در جوانان 29-15 سال نیز حاکی از آن است که 1/22 درصد از جمعیت فعال این گروه سنی بیکار بوده‌اند. که این شاخص نیز نسبت به سال 87 با افزایش7/1 درصدی روبه‌رو بوده است.

اشتغال از جنس خدماتی
یکی دیگر از نکات منفی این گزارش درباره وضعیت کار در سال 88 میزان اشتغال در بخش های تولیدی است. بررسی اشتغال در بخش‌های عمده نشان می‌دهد که بخش خدمات 4/47 درصد بیشترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدی نیز بخش‌های صنعت با 8/31 درصد و کشاورزیبا 9/ 20 درصد قرار دارند.
این مسئله نشان‌دهنده این است که اشتغال در سال 88 بیشتر خدماتی بوده است تا تولیدی که این خود یک آفت به حساب می‌آید.

افزایش بیکاری در سال 89
در حالی که آمارها نشان‌دهنده رکورد شکنی بیکاری در سال 88 است اما به نظر می‌رسد سال 89 نیز تاکنون از وضعیت مناسبی برخوردار نیست، چه بسا امسال رقم بیکاری بیش از سال گذشته باشد.
با وجود این‌که آمار دقیقی درباره میزان بیکاری در سال جدید منتشر نشده است اما برخی اخبار حکایت از وخیم شدن وضعیت در این عرصه دارد.
اخیرا وزیر کار از افزایش تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری نسبت به سال گذشته خبر داد و با اشاره به افزایش 20 هزار نفری آنها در خرداد ماه سال‌جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل گفت: «در خرداد ماه سال گذشته تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری 160هزار نفر بود که این تعداد به 180هزار نفر افزایش یافت.»
این افزایش میزان مقرری بگیران بیمه بیکاری دو تفسیر را در پی داشت، عده‌ای معتقدند این امر نشان‌دهنده افزایش صف بیکاران است، بیکارانی که با ورشکستگی واحدهای صنعتی دست از کار می‌کشند.
عده‌ای دیگر نیز این را نشانه پیشرفت در عرصه خدمات به کارگران می‌دانند. ولی‌الله صالحی بالا رفتن تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری را نشانه تلاش در ساماندهی افرادی دانست که به صورت غیرارادی از کار جدا می‌شوند به نحوی که در گذشته افراد بسیار زیادی بودند که پس از قطع همکاری با کارفرما در مسیر دریافت مقرری بیکاری قرار می گرفتند ولی نمی‌توانستند مسیر اصلی آن را طی کنند.
این در حالی است که یک کارشناس دیگر معتقد است کاهش تولید وتعدیل نیروی کار عامل افزایش مقرری بگیران بیمه است.
عضو هیئت مدیره کانون شوراهای اسلامی کار استان تهران در این‌باره اظهار داشت: «کاهش تولید در کارخانجات و همچنین سخت تر شدن دسترسی به مواد اولیه از مشکلاتی است که همواره واحدهای تولیدی را با خطر تعطیلی و تعدیل نیروی کار مواجه می کند.»
وی خاطر نشان کرد: «اخیرا نیز مشکلاتی برای تامین برق صنایع و کارخانجات به وجود آمده است که این مسئله نیز می‌تواند مزید بر علت کاهش امنیت شغلی و تولید در کارخانجات باشد به نحوی که برخی واحدها مجبور شده اند تا یک شیفت از کار خود را به دلیل مشکلات تامین انرژی تعطیل کنند.»

منبع: سایت خبری فرارو