گام در سرزمینِ بکرِ دالاهو می‌نهی و گویی در آغوشِ طبیعتِ رازآلود و معنوی غرق می‌شوی. هر گوشه از این دیار، داستانی از شکوهِ هستی و حکمتِ زندگی را نجوا می‌کند.

چشمه‌های جوشان، زمزمه‌هایِ سالیانِ دراز را در گوشِ جانت نجوا می‌کنند. نجواهایی از مردمانی که تسبیح عشق به هستی را در دست داشته‌اند و با طبیعتِ این سرزمین، پیوندی ناگسستنی داشته‌اند.

دشت‌های وسیع و سخاوتمندِ دالاهو، گویی سفره‌ای از گل‌ها و گیاهانِ عطرآگین را پیش روی تو پهن می‌کنند. در این سفرِ معنوی، از دامنِ پر مهرِ عطارانِ طبیعت، خواصِ حیات‌بخشِ هر یک را می‌آموزی و رایحه خوشِ امید و شادابی را از گل‌هایِ این سرزمین استشمام می‌کنی.

هر سفر به دالاهو، سفری به اعماقِ وجودِ توست. در این سفر، از سکوتِ کوه‌ها درسِ صبر و استقامت می‌آموزی، از خروشِ رودها شورِ زندگی را به جان می‌گیری و از عطرِ گل‌ها، رایحه خوشِ امید و شادابی را استشمام می‌کنی.

مردمِ خونگرم و صمیمیِ دالاهو، گویی آیینه‌ای از مهربانی و سخاوتِ طبیعتِ این سرزمین‌اند. در تعامل با آنها، معنایِ واقعیِ زندگیِ ساده و بی‌تکلف را می‌چشی و درس‌هایِ گرانبهایی ازِ فروتنی و عشق به همنوع را فرا می‌گیری.

دالاهو، سرزمینی‌ست که روحِ تو را نوازش می‌دهد و جانِ تو را صیقل می‌دهد. سفری به این دیارِ پر رمز و راز، گامی‌ست در مسیرِ خودشناسی و کشفِ زیبایی‌هایِ بی‌حد و حصرِ هستی.

بیایید همگی با احترام به این گنجینه بی‌نظیرِ طبیعی، برای حفظ و نگهداری از آن تلاش کنیم تا نسل‌های آینده نیز بتوانند از شکوه و معنویتِ دالاهو بهره‌مند شوند.

اما این فقط آغازِ داستانِ دالاهوگردیِ من است. در ادامه، تجاربِ عملیِ خود از این سفرهایِ معنوی را با شما به اشتراک خواهم گذاشت.

منتظرِ شنیدنِ داستان‌هایِ من از دشت‌ها، قله‌ها، غارها و مردمانِ خونگرمِ این سرزمینِ شگفت‌انگیز باشید.

دالاهو منتظرِ شماست!

 مهیار موسوی