سه گونه واو دیگر در آوایش قمی
تنوع نحوی آوایش‌ها و گویش‌ها نسبت به زبان‌ها عجیب است، زیرا در زبان‌ها محدودیت‌هایی وجود دارد که در آن دو وجود ندارد.
این نوشتار به معرفی مختصر سه گونه نادر "واو" در آوایش قمی می‌پردازد:
۱. واو تعلق:
جونِمَست و بَچّاهام!
۲. واو قسم:
تو دونی و اباالفضل!
این مورد، گاه اشتباها به صورت زیر ادا می‌شود:
تو ر دون خدا!
۳. واو نفرین:
این واو، بین نقل‌قول و جواب یا برعکس، بین جواب و نقل‌قول می‌آید و غرض آن، نفرین است:
ننه و زهرِ مار!
زهرِ مار و ننه!
با درخواست اصلاح و تکمیل.
دکتر علیرضا فولادی
نظر شما