مقدمه:

اختلال افسردگی یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامت روان در جهان است که بر جنبه‌های مختلف زندگی فرد، از جمله عملکرد تحصیلی، شغلی و اجتماعی او تاثیر می‌گذارد.

تحقیقات نشان داده است که بین سبک حل مساله و افسردگی ارتباط معناداری وجود دارد. به طوری که افراد افسرده تمایل دارند از سبک‌های حل مساله ناکارآمد مانند اجتناب، اتکا به دیگران و تفکر منفی استفاده کنند.

هدف پژوهش:

هدف از این پژوهش، بررسی سبک حل مساله دانشجویان افسرده و بهنجار دانشگاه فرهنگیان زاهدان بود.

روش پژوهش:

این پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی و غیرآزمایشی بود. جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان زاهدان در سال تحصیلی 1402-1403 بود.

از طریق نمونه‌گیری تصادفی ساده، 262 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌های حل مساله اسپینر و افسردگی بک بود.

یافته‌ها:

نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین نمره دانشجویان افسرده و بهنجار در مولفه‌های سبک حل مساله (اجتناب، اتکا به دیگران، تفکر منفی، تفکر مثبت و اقدام عملی) تفاوت معناداری وجود دارد. به طوری که دانشجویان افسرده نمره بالاتری در مولفه‌های اجتناب، اتکا به دیگران و تفکر منفی و نمره پایین‌تری در مولفه‌های تفکر مثبت و اقدام عملی کسب کردند.

بحث:

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که بین سبک حل مساله و افسردگی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان زاهدان ارتباط معناداری وجود دارد.

این یافته‌ها با نتایج سایر پژوهش‌ها در این زمینه همسو است و نشان می‌دهد که افراد افسرده تمایل دارند از سبک‌های حل مساله ناکارآمد استفاده کنند.

بنابراین، توجه به سبک حل مساله در فرایند تشخیص و درمان افسردگی می‌تواند به بهبود وضعیت این افراد کمک کند.

پیشنهادات:

با توجه به یافته‌های این پژوهش، پیشنهاد می‌شود که برنامه‌های آموزشی برای ارتقای مهارت‌های حل مساله در دانشجویان افسرده اجرا شود.

همچنین، می‌توان از مداخلات درمانی مبتنی بر حل مساله برای کمک به افراد افسرده در یادگیری نحوه استفاده از سبک‌های حل مساله کارآمد استفاده کرد.

محدودیت‌ها:

یکی از محدودیت‌های این پژوهش، استفاده از نمونه محدودی از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان زاهدان بود.

بنابراین، برای تعمیم نتایج این پژوهش به سایر دانشجویان، نیاز به انجام مطالعات بیشتر با نمونه‌های بزرگ‌تر و در دانشگاه‌های دیگر است.