بررسی نگرش دانشجویان پزشکی زاهدان نسبت به بیماران روانی
پارسا پایان نامه دکتری 1380
پدیدآور: مریم سرحدی
استاد راهنما: علیرضا سجادی
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی زاهدان، دانشکده پزشکی
چکیده
مطالعه حاضر که یک نوع مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد با هدف بررسی نگرش دانشجویان پزشکی زاهدان نسبت به بیماران روانی انجام شد. به این منظور نمونه ای متشکل از 200 دانشجو با روش تصادفی - طبقه ای در مقاطع مختلف تحصیلی (علوم پایه، فیزیوپاتولوژی، استاژری و اینترنی) انتخاب و با استفاده از فرم مشخصات فردی و آزمون نگرش سنج مورد ارزیابی قرار گرفتند. بین نگرش و جنسیت، وضعیت تاهل، تحصیلات پدر، بومی و غیربومی بودن و مقطع تحصیلی ارتباط معنی دار آماری مشاهده نشد ولی بین نگرش و سن همبستگی مثبت معنی دار دیده شد (p<0.001 , R= 0.27) نتایج کلی نشان داد که 59% دانشجویان نگرش مثبت نسبت به بیماران روانی داشتند. فقط 21% افراد مورد مطالعه به تاثیر درمانهای خرافی در مداوای بیماران روانی اعتقاد داشتند و 10% افراد در مورد نحوه مراقبت از بیماران روانی نگرش منفی داشته و حدود 85%افراد در این رابطه از نگرش مثبتی برخوردار بودند. 52% دانشجویان نسبت به حفظ روابط اجتماعی با بیماران روانی نگرش منفی و 36% نگرش مثبت داشتند. 15% دانشجویان از نگرش منفی کلیشه ای نسبت به بیماران روانی برخوردار بودند در حالیکه اکثریت گروه مورد مطالعه ( 78%) فاقد نگرش منفی کلیشه ای بودند. به نظر می رسد که جز در حوزه حفظ روابط اجتماعی در سایر ابعاد نگرشی دانشجویان نگرش مثبت نسبت به بیماران روانی دارند.
نظر شما