کاهش باروری در ایران، که به معنای تعداد کمتر فرزندان به ازای هر زن است، عواقب ناگواری را به دنبال دارد که سالمندی جمعیت یکی از بارزترین آنهاست. 
طبق گفته کارشناس جمعیت در آشتیان، ایران تا سال ۲۰۵۰ با سهم یک سوم سالمندان در جمعیت کشور، رتبه سوم دنیا را از نظر سرعت پیر شدن خواهد داشت. این موضوع می تواند مشکلات متعددی را برای کشور به وجود آورد، از جمله:

کمبود نیروی کار جوان: با کاهش تعداد افراد جوان در سن کار، تأمین نیروی کار در بخش های مختلف جامعه دشوارتر خواهد شد. این امر می تواند به کاهش رشد اقتصادی و افت کیفیت خدمات ارائه شده در کشور بیانجامد.
افزایش بار مسئولیت ها بر دوش نسل جوان: با زیاد شدن تعداد سالمندان، بار مسئولیت های اقتصادی و اجتماعی آنها بر دوش نسل جوان سنگین تر خواهد شد. این امر می تواند منجر به افزایش استرس و فشار روانی در بین جوانان و کاهش تمایل آنها به فرزندآوری شود.
افزایش هزینه های نظام سلامت: سالمندان به طور کلی به خدمات بهداشتی و درمانی بیشتری نسبت به افراد جوان نیاز دارند. این امر می تواند فشار زیادی بر بودجه نظام سلامت کشور وارد کند.

راهکارهایی برای مقابله با این چالش:
برای مقابله با این چالش ها، اقدامات مختلفی می توان انجام داد، از جمله:

ترویج ازدواج آسان و به موقع: کاهش سن ازدواج و ازدواج آسان می تواند به افزایش نرخ باروری کمک کند.
حمایت از خانواده ها: ارائه حمایت های مالی و غیرمالی به خانواده ها، مانند پرداخت یارانه فرزندآوری و ارائه خدمات مهدکودک رایگان، می تواند بار اقتصادی فرزندآوری را برای خانواده ها کاهش دهد و آنها را به داشتن فرزند بیشتر تشویق کند.
افزایش آگاهی عمومی: افزایش آگاهی مردم از پیامدهای منفی کاهش باروری و مزایای فرزندآوری می تواند به تغییر نگرش ها در این زمینه و تمایل بیشتر به فرزندآوری کمک کند.

موفقیت در مقابله با چالش کاهش باروری و سالمندی جمعیت نیازمند یک عزم ملی و همکاری همه دستگاه ها و اقشار جامعه است.